Η Σαουδική Αραβία καταρρέει στην Υεμένη

αναδημοσίευση από τη Γεωπαρατήρηση
άρθρο του Χρήστου Κατσέα

.

Οι δυνάμεις Houthi ανακατέλαβαν την περιοχή Al-Kabeen στην επαρχία Lahij την Κυριακή το βράδυ. Δεκάδες Σαουδάραβες στρατιώτες σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν από την επίθεση των δυνάμεων της Υεμένης. Εν τω μεταξύ, ο στρατός τις Υεμένης και οι λαϊκές δυνάμεις πραγματοποίησαν σημαντική πρόοδο στην επαρχία Marib, χτυπώντας έναν μεγάλο αριθμό Σαουδαραβικών δυνάμεων.

Η Σαουδική στρατηγική στην Υεμένη έχει υποστεί μια πλήρη κατάρρευση. Ενώ οι πολλαπλές νίκες των Χούθι-αντάρτες κατά των Σαουδαραβικών δυνάμεων, με στόχο να καταλάβουν τις νότιες επαρχίες της Σαουδικής Αραβίας είναι πολλές.

Στρατηγικής σημασίας η Υεμένη

Η Υεμένη είναι μια χώρα με μεγάλη γεωπολιτική σημασία. Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Αραβικής Χερσονήσου και φρουρεί το Bab al-Μαντάμπ Στενό. Πρόκειται για μια σημαντική χώρα στο γεωπολιτικό, στρατιωτικό και πολίτικο τομέα. Οι βιομηχανικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης εξαρτώνται από το πετρέλαιο του Περσικού Κόλπου, και η συντομότερη διαδρομή για τα δεξαμενόπλοια είναι μέσω του Bab al-Μαντάμπ (Στενό), στην Ερυθρά Θάλασσα, και στη Διώρυγα του Σουέζ. Έτσι, το στενό είναι σημαντικό για την Ευρώπη και τις χώρες του Κόλπου, καθώς και για το Ιράν, το οποίο επιδιώκει να ανανεώσει την προμήθεια πετρελαίου προς την Ευρώπη, τώρα που οι κυρώσεις έχουν αρθεί.

Αυτή η θαλάσσια διαδρομή είναι επίσης σημαντική για την Κίνα, που θέλει να το συμπεριλάβει στο πρόγραμμά της στο Δρόμου του Μεταξιού. Πέρυσι, η Κίνα διαπραγματεύτηκε με το Τζιμπουτί τη δημιουργία μιας στρατιωτικής βάσης στην Μπαμπ αλ-Μαντάμπ (Strait) στην αφρικανική πλευρά. Ως σημείο εισόδου στην Ερυθρά Θάλασσα, το Μπαμπ αλ-Μαντάμπ (Στενό), παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και για την Υεμένη. Και το Ισραήλ έχει το ενδιαφέρον του στην Ερυθρά Θάλασσα. Από στρατηγική άποψη, όποια δύναμη ελέγχει την Υεμένη ελέγχει επίσης την πρόσβαση στο στενό και τη θαλάσσια διαδρομή, από τον Ινδικό Ωκεανό προς τη Μεσόγειο.

Η σιιτική «Ημισέληνος» στην Αραβική Χερσόνησο

Το βόρειο τμήμα της Υεμένης κατοικείται από Zaydi σιίτες μουσουλμάνους, οι οποίοι έχουν επηρεαστεί από τους ομόθρησκους στο Ιράν.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, αυτή η μέτρια σιιτική αίρεση δημιούργησε το δικό της Βασίλειο (Mutawakkilite), υπό την ηγεσία ενός θρησκευτικού ηγέτη, στο έδαφος της Βόρειας Υεμένης. Αυτή η δύναμη εγγυάται πάντα τα ιρανικά συμφέροντα, και υποστηρίχθηκε από το Ιράν κατά τη διάρκεια του προηγούμενου εμφυλίου πολέμου το 1962-1970. Παρά την διαφορά στα καθεστώτα (μοναρχία στο παρελθόν, και Ισλαμική Δημοκρατία σήμερα), το Ιράν έχει τους ίδιους συμμάχους, και συνεχίζουν να δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον για την Υεμένη και την ίδια γεωπολιτική στρατηγική.

Είναι σημαντικό ότι η Σαουδική περιοχή Najran, η οποία συνορεύει με την Υεμένη, κατοικείται από σιίτες (Sulaimani) Ισμαηλίτες, οι οποίοι είναι εθνολογικά κοντά στον πληθυσμό της Βόρειας Υεμένης και καταπιέζονται από την ουαχαμπιτική ηγεσία του βασιλείου. Το 10% του Σαουδικού πληθυσμού είναι σιίτες μουσουλμάνοι, στο τμήμα της χώρας που είναι κοντά στον Περσικό Κόλπο, όπου τα μεγάλα αποθέματα πετρελαίου βρίσκονται εκεί.

Ο πόλεμος στην Υεμένη

Η Υεμένη παραμένει χωρισμένη σε δυο κύρια στρατόπεδα, από τότε που ο Πρόεδρος Hadi, τον Ιανουάριο του 2015, εκδιώχθηκε από την πρωτεύουσα και πήγε στην εξορία. Η χώρα είναι διχασμένη μεταξύ των Houthi ενδιάμεση κυβέρνηση (Shia αντάρτες που υποστηρίζεται από το Ιράν), και τα απομεινάρια του παλαιού καθεστώτος, του AQAP, και ένα αποσχιστικό κίνημα στο νότο, κανένας δεν είναι σε θέση να ελέγξει το σύνολο της χώρας. Τον Μάρτιο του 2015, η Σαουδική Αραβία ξεκίνησε μια στρατιωτική επέμβαση στη χώρα.

Ο συνασπισμός τις Σαουδικής ηγεσίας περιλαμβάνει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ, το Κατάρ, το Μπαχρέιν, την Ιορδανία, το Μαρόκο, το Σουδάν, την Αίγυπτο και το Πακιστάν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν ότι έχουν βοηθήσει με εκπαίδευση, και υλικοτεχνική υποδομή.

Η Σαουδική Αραβία δεν μπορεί..

Η Σαουδική Αραβία δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο στην Υεμένη. Οι προσπάθειες της Σαουδικής Αραβίας υπό την ηγεσία του συνασπισμού δεν έχουν φέρει πραγματική επιτυχία. Ο πόλεμος αποκαλύπτει τη στρατιωτική και στρατηγική ανικανότητα της Σαουδικής διοίκησης και ηγεσίας.

Το βασίλειο δεν μπορεί να νικήσει τον κύριο εχθρό, τους Houthi. Οι Χούθι ελέγχουν την πρωτεύουσα της Υεμένης Sana, και τα περισσότερα εδάφη από την πρώην Βόρεια Υεμένη.

Η Επιτυχία των Houthi

Ούτε ένας εκ των στρατηγικών στόχων της Σαουδικής Αραβίας έχει ολοκληρωθεί. Και οι δύο διοικητές των Saleh και των Houthi είναι ζωντανοί, και ελέγχουν μεγάλα τμήματα της Υεμένης, που κινούνται ελεύθερα μέσα στη χώρα. Οι Houthi αντάρτες χρησιμοποιούν τακτική με βαλλιστικούς πυραύλους (SCUD) συμπεριλαμβανομένων, και (Tochka), και (Qaher-1), χτυπώντας βάσεις στο Σαουδικό έδαφος, και καταστρέφουν τα πλοία του συνασπισμού το αεροδρόμιο Jizan, εγκαταστάσεις πετρελαίου, και τη στρατιωτική βάση Faisal.

Σύμφωνα με ανεξάρτητες πηγές, η υποστήριξη για το κίνημα Χούθι στην Υεμένη αυξάνεται

Κατάφεραν να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως τη μόνη ανεξάρτητη δύναμη που αντιτίθεται στη Σαουδική επιθετικότητα και υπερασπίζεται τις αρχές του παραδοσιακού Ισλάμ χωρίς τις Ουαχάμπι διαστροφές. Τον Οκτώβριο του 2015, προέτρεψαν εξέχοντα μέλη της φυλής, διανοούμενους και θρησκευτικούς ηγέτες από όλα τα μέρη της Υεμένης να υπογράψουν τη «φυλετική τιμή» για την υπεράσπιση και αποτροπή της Σαουδικής επιθετικότητας.

Ο Πόλεμος στα εδάφη τις Σαουδικής Αραβίας

Οι Houthi-επαναστάτες, με την υποστήριξη των τοπικών φυλών τις Σαουδικής Αραβίας, τώρα επιτίθενται την επαρχία Najran, και έχουν εισβάλει, καταλαμβάνοντας μια Σαουδική βάση. Οι δυνάμεις των Houthi και ο στρατός του πρώην προέδρου Σάλεχ επιτίθενται συνεχώς στα περίχωρα της επαρχίας.

Η επίθεση αναπτύχθηκε αυστηρά σύμφωνα με τις επιταγές της Houthi (Zaydi) ιμάμηδες, οι οποίοι πάντα πιστεύουν ότι τα (Ismaili Najran και Jizan) είναι μέρη της μεγάλης Υεμένης.

Ο Σαουδαραβικός στρατός χρησιμοποιεί βόμβες διασποράς εναντίον του πληθυσμού, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να σταματήσει την επίθεση της Υεμένης.

Η Σαουδική Αραβία και οι σύμμαχοί τους προσπαθούν να σώσουν την κατάσταση χρησιμοποιώντας μισθοφόρους από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Λατινικής Αμερικής, και τις ΗΠΑ. Οι δυνάμεις των Houthi έχουν καταφέρει να σκοτώσουν ορισμένους από τους διοικητές των μισθοφορικών δυνάμεων.

Στην πραγματικότητα η στρατηγική αυτή δείχνει την ήττα την Σαουδικής Αραβίας, και μπορεί εύκολα να συνδεθεί με το γενικό περιβάλλον των χαμηλών τιμών του πετρελαίου, καθώς τα έσοδα από το πετρέλαιο είναι ανεπαρκή για την κάλυψη στρατηγικών αναγκών.

Συμπέρασμα

Η Σαουδική Αραβία προβλέπεται να χάσει τον πόλεμο της Υεμένης, και θα μπορούσε να είναι η αρχή της κατάρρευσης του βασιλείου.

Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε δραστικές αλλαγές στην περιοχή.

Χρήστος Κατσέας