Je suis agroti..

Κι ας μην ακουστούν οι γελοίες συστημικές ενστάσεις »μα δεν θέλετε να φορολογηθούν οι αγρότες;», και άλλες τέτοιες χυδαίες προβοκάτσιες.

Ναι, να φορολογηθούν. Όχι να εξοντωθούν.
Να απολαύσουν κι αυτοί τα ίδια δικαιώματα με τους αγρότες της
Ολλανδίας, του Βελγίου, της Γαλλίας,
     ..και βεβαίως ας φορολογηθούν όπως εκείνοι. 

     Όπως άλλωστε και όλοι οι κλάδοι εργαζόμενων στην χώρα μας.
Να απαιτήσουμε Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση, μισθό ανεργίας, εξασφάλιση γήρατος, χίλιες τριακόσιες τόσες ώρες ετήσιας εργασίας όπως οι γερμανοί, και όχι δύο χιλιάδες εκατόν τόσες όπως έχουμε τώρα εδώ,
     ..και μετά ας φορολογηθούμε όπως και οι υπόλοιποι.
Όχι να είμαστε »ευρωπαίοι» στις πληρωμές και τριτοκοσμικοί στις απολαβές!

Σ’ αυτόν τον αγώνα που φαίνεται πως αρχίζει, είμαστε όλοι αγρότες. 
     Δεν πέφτουμε στην παγίδα του κοινωνικού αυτοματισμού και της διαμάχης κλάδου προς κλάδο εργαζομένων, όπως αποσκοπεί να κάνει η κυβέρνηση των υπηρετών των τοκογλύφων.

      Όταν σφυρίζεις αδιάφορα ή εναντιώνεσαι στον εξανδραποδισμό ενός κλάδου εργαζομένων, μην περιμένεις υποστήριξη όταν θα διαλύουν τον δικό σου κλάδο.

     Ακόμη και αυτοί οι αστείοι δικηγόροι που  στο δημοψήφισμα ήταν με το πλευρό των »μένουμε Ευρώπη»,
     ..και που ο σύλλογός τους των Αθηνών έβγαλε ψήφισμα υπερ του »Ναι»,
     ..έχουν δικαίωμα υποστήριξης, και διαμαρτυρίας.
Το αν αυτοί δεν αντιλήφθηκαν ότι τα συμφέροντα του λαού είναι ενωμένα και αδιαίρετα, δεν αποτελεί δικαιολογία ρεβανσισμού για  ‘μας τους υπόλοιπους.
Πρώτα διώχνουμε την τυραννία πάνω απ’ το κεφάλι μας, και μετά λύνουμε τις μεταξύ μας διαφορές.

Και μιά και μιλάμε για κλάδους εργαζομένων, η τυραννία εδώ έχει το προσωπείο των μεγαλοσυνδικαλιστών,
     ..οι οποίοι σωστά, πολύ σωστά, έχουν αρχίσει να νοιώθουν στο πετσί τους την τιμωρία της προδοσίας τους και της απατεωνιάς τους.
     Το άγος και η κακουργία όχι του συνδικαλισμού αλλά των κομματικών αρχισυνδικαλιστών πρέπει να ξεκαθαρίσει και να σβήσει.
Οι περισσότεροι από αυτούς που ξεπούλησαν τους αγώνες και τα δικαιώματα των κλάδων τους για το όφελος της δικής τους τσέπης,
     ..ή σαν αντάλλαγμα κάποιας βουλευτικής έδρας, που κι αυτή είχε σαν απώτερο σκοπό την τσέπη τους και τον παράνομο κι ανήθικο πλουτισμό τους,

     ..σήμερα βρίσκονται  »παρκαρισμένοι» σε οργανισμούς και υπηρεσίες, έτοιμοι κι »ετοιμοπόλεμοι» πάντα,
     ..να προσφέρουν την προδοσία τους στο σύστημα και στην εξουσία.
Δεν τους ξεχνάμε, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να τους ξεχάσουμε, και δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ.
Πρέπει κάποτε να λάβουν κι αυτοί το μερίδιο που τους αναλογεί στην καταστροφή.

Με τον ξεσηκωμό των αγροτών ήρθε πάλι μιά ύστατη ευκαιρία γενικού ξεσηκωμού.
Το υγιές ακόμη κομμάτι της κοινωνίας ας το καταλάβει:
     Είμαστε όλοι αγρότες!..

.

Πηγή: Ουδέν Σχόλιον
(ο Μαντατοφόρος)

.