.Χώρος για καταχώριση καθημερινών τίτλων ειδήσεων/links από το Διαδίκτυο.
Όπως το πρώτο σχόλιο, γράφουμε/κοπιάρουμε τίτλο και link. Επειδή πρόκειται για ζωντανό σύνδεσμο, ενδέχεται να πάει το σχόλιό σας στα spam ή στα σχόλια για έγκριση, οπότε δείξτε υπομονή μέχρι να το καταλάβει κάποιος από τους διαχειριστές και να το εγκρίνει.
ΑΒΕΡΩΦ 
po απλός πολίτης said
Η εποχή του soirée παρήλθε.
http://www.anixneuseis.gr/?p=135547
Βιβλιοπαρουσίαση: “1821, Η δυναμική της παλιγγενεσίας” (βίντεο)
http://ardin-rixi.gr/archives/196987
σύντομο σχόλιο:
Η πρώτη ανάρτηση αφορά σε επίκαιρο σχολιασμό του κ. Σαββίδη για όσα διαδραματίζονται γύρω από από ζητήματα ταυτότητας, έθνους ως συλλογικής συνείδησης και πάει λέγοντας, με πρόσημο την αξίωση κομματικής παράταξης (νεολαίας) του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρακάτω στην δεύτερη ανάρτηση από τον χώρο της τέχνης, ένα συναφές -με την προβληματική του έθνους- έργο, το οποίο παρουσιάστηκε πρόσφατα και αφορά σε ζητήματα που σχετίζονται με την ιστορία και την καταγραφή των ιστορικών πηγών.
Η αφορμή μου δόθηκε από την επισήμανση του κ. Σαββίδη για τον μαρξιστή Σβορώνο και την αντιπαραβολη με την ( επίσης μαρξιστικής απόχρωσης) αποδομητική σχολή, σε ό, τι αφορά τα σχετικά ζητήματα με την συλλογική συνείδηση, το έθνος, την ταυτότητα.
po απλός πολίτης said
Θα έπρεπε να στηριχθεί ο Τσίπρας στο ασφαλιστικό;
http://www.kathimerini.gr/842088/opinion/epikairothta/politikh/8a-eprepe-na-sthrix8ei-o-tsipras-sto-asfalistiko
σχόλιο:
Έτσι για να ξέρουμε «γιατί» θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ εξ αρχής.
Δίχως περικοκλάδες και a posteriori φυσιογνωμικές αξιολογήσεις (βλ. Γιανναράς) ο αρθρογράφος (Παγουλάτος), εξηγεί (ειλικρινά οφείλει κανείς να παραδεχτεί), γιατί «πρέπει» να στηριχτεί η κυβέρνηση.
Βέβαια το θέμα είναι το ..ασφαλιστικό.
Πέρα όμως από κάποιες γενικόλογες σοφιστείες του τύπου «οι επόμενες γενιές» κλπ ή πληθώρα φληναφημάτων και συνθηματικού χαρακτήρα διατυπώσεων, δεν θα μάθει κανείς ..τι ακριβώς περιλαμβάνει το ασφαλιστικό και αν θα είναι βιώσιμο εφόσον ψηφιστεί.
Κατά τ’ άλλα «νεοφιλελεύθερος» είναι ο Στέφανος Μάνος που όσο και αν διαφωνεί ή συμφωνεί κανείς με τις θέσεις του, αν μη τι άλλο διατυπώνει μια θέση.
«Χ», «Ψ»; έστω… αλλά μια θέση σαφή και κυρίως πολιτική.
Εδώ ποια είναι η θέση του αρθρογράφου; ποιο είναι το πολιτικό (και όχι κομματικής συναίνεσης) πρόταγμα, πέρα από το να στηριχτεί όποια κυβέρνηση συνηγορεί στην ψήφιση του όποιου μέτρου, αρκεί να είναι «σκληρό»;
Σε άλλο άρθρο που εντόπισα εδώ στο θωρηκτό, παρουσιάζεται η πλήρης αποδόμηση της διαστρέβλωσης της έννοιας του λαϊκισμού, με αφορμή την απροσχημάτιστη παρέμβαση του ΔΝΤ στην Ουκρανία.
https://averoph.wordpress.com/2015/12/14/%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%BD%CF%84-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA/
Ώστε τα φρικαλέα «όλοι μαζί τα φάγαμε», «πρέπει να κάνουμε τα μαθήματά μας», «δεν έχουμε άλλη λύση κοινώς TINA» να αποδεικνύονται κενά περιεχομένου και εντελώς διαστρεβλωτικά της πραγματικότητας.
Δεν υπάρχει πολιτική. Υπάρχει μόνο μνημόνιο-αντιμνημόνιο, με όρους κομματικής μικρόνοιας.
Εδώ, επιμένουν ακόμα, να μας παρουσιάζουν ως «λαϊκισμό» ό, τι δεν ταυτίζεται με την μονοσήμαντη αποδόμηση του κοινωνικού ιστού.
Εδώ «αντι-λαϊκισμός» είναι η διακομματική στήριξη, όποιου συντηρεί ένα καθεστώς μιζέριας, εντελώς απολίτικο, που απλώς οφείλει απλά να διαιωνίζεται.
Χωρίς πολιτικό σχέδιο με όρους βιωσιμότητας (πέραν της στερεότυπης επανάληψης της λέξης).
Επενδυμένο με την σοβαροφάνεια που του αποδίδουν εξ αντανακλάσεως πχ η παραγωγή πολιτικής αν δεν συμφωνεί με το διακομματικό μίζερο κύκλο, εγκαλείται ως «λαϊκισμός» και τέλος.
Λαϊκισμός όμως υπάρχει εκεί που δεν παράγεται πολιτική, αλλά τυφλές κομματικές συναινέσεις που επιλαμβάνονται του στείρου αδιεξόδου, μιας ρουτίνας δίχως πρόταγμα και ουσία, που λειτουργεί απλώς ως «αυτονόητη» πράξη.
Στηρίξτε τον ΣΥΡΙΖΑ στο ασφαλιστικό (μεθαύριο κάπου αλλού), όχι από ταύτιση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απλώς και μόνο επειδή μπορεί να περάσει τα μέτρα ως δούρειος ίππος.
Ε, και κάντε (τα τυπικά) την αντιπολίτευση την «σκληρή» κατά τ’ άλλα.
Η πολιτική φυσικά απουσιάζει.
Η ενθάρρυνση στην όποια αντιπολίτευση να διαμορφώσει σχέδιο για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα που να μην αφορά στους πληττόμενους αλλά σε όσους δημιούργησαν το πρόβλημα με όρους δημόσιου χρέους (και όχι ιδιωτικού) περιορίζεται στο «πολιτικό κόστος» που στην ουσία δεν συνεπάγεται κανένα κόστος για όσους λεηλάτησαν τα ταμεία.
Απλά, το σύνθημα είναι: «έχουμε επάνω αντιμνημονιακούς να περάσουν τα μέτρα! Στηρίξτε τους!».
Αυτό είναι όλο…
Και το κερασάκι στην τούρτα;
Οι βασιλικότεροι του βασιλέως συριζαίοι…
Ήτοι;
Για το ασφαλιστικό προκρίνουν την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών σε μια κλινικά νεκρή οικονομική αγορά!
Ώστε σε αντιπαράθεση με το ΔΝΤ, να αντιστρέφονται οι όροι όπου –υποτίθεται- η ΠΦΑ κυβέρνηση θα εκλεγόταν για να μας… προφυλάξει από αυτό (sic), ενώ τείνει να συμβεί το αντίθετο… να καλείται ένας χασάπης να σε προστατεύσει από έναν παράφρονα που δεν ξέρει ούτε να χρησιμοποιεί τον μπαλτά και απαιτεί να σε χειρουργήσει.
Αν αυτό δεν είναι περίγελος, αν αυτό δεν είναι κατάντια, τότε τι είναι;
γιώργος ηράκλειο said
χεχεχε,,,
παει και αυτη,,,η 14/12,,
του χρονου παλι,,,
Μέλια said
Χρόνια πολλά θα ευχηθώ
να τα εκατοστήσεις
με μια γερή ρακομεθιά
φρόντισε να γλεντίσεις….
Χρόνια πολλά και καλά Γιώργο μου!
Ο Θεός να σου δίνει δύναμη και υγεία!
… και μη μετράς τα κεριά που έναι πάνω στην τούρτα…. δες μόνο πόσο φωτεινά είναι!!
Και του χρόνου πρώτα ο Θεός τα κεράκια να τα σβήσουμε «όλοι» μαζί παρέα!!!
po απλός πολίτης said
Να τα εκατοστήσεις Γιώργαρε, συμπάθα με δεν το ήξερα από το σχόλιο της Μέλια το κατάλαβα!
Είσαι πολύ ωραίος άνθρωπος, να είσαι πάντα υγιής με την οικογένειά σου φίλε!
Τάκης said
Τί… 50 τί 70 τί 80, τι θα πη αν είναι λίγα ή πολλά…
Τό’ χα ξεχάσει το τραγουδάκι των… λιβερπούλιανς.
Η καλή διάθεση στον άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη σοφία και χάρισμα, που αποτελεί απαραίτητο λειαντικό για να γυρίσουν από κοινού πολύ δύσκολα «γρανάζια».
Νάσαι για πολλά πολλά χρονια πάντα υγιής και καλοδιάθετος όπως τώρα Γιώργη!!!
Εγώ, μια μεγάλη τούρτα και από μέσα η Ραχήλ, όχι η… δική μας, η άλλη.
Άντε και του χρόνου!
Φαίη said
Αν μπορούσε μοναχά να ενωθεί ο χρόνος, το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον ..
Χρόνια σου πολλά και καλά αγαπητέ Γιώργο. Μια βδομάδα ακριβώς μετά από μένα 🙂
Φαίη said
Περιττό να πω πόσο λατρεύω αυτή τη μελωδία ..
Α ρε Γιώργο τι μου ‘κανες βραδυάτικο 😦
Πετροβούβαλος said
Έτη πολλά και καλά και οι ευχές καθυστερημένες Σύντεκνε! (Λουφάρουμε απ’ τα γενέθλια ε; Γιατί κάποιοι άλλοι λουφάρουμε εκ γενετής…)
γιώργος ηράκλειο said
να ειστε ολοι καλα αδερφια,,
ευχαριστώ σας απο καρδιας,,
νασταί ολοι καλα !
χαθηκα απο επαέ διοτι παιρνώ απο εντατικο νοσηλευτικο κόρς και εχασα τον χρόνο μου,,,,το παιζω νοσοκομος
γιώργος ηράκλειο said