Η εκδίκηση του Ισλαμικού Κράτους

Οι τρομοκρατικές ενέργειες του Ισλαμικού Κράτους στο Παρίσι, τη 13η Νοεμβρίου τρέχοντος έτους, αποδεικνύουν περίτρανα τα όσα έγραψα στα άρθρα μου στην εφημερίδα ΕΝΩΣΙΣ τον Σεπτέμβριο 2014 και τον Ιανουάριο 2015. Όμως, το παιχνίδι δεν τελειώνει εδώ, τώρα αρχίζει.

Το Ι.Κ. ενισχύθηκε και «θέριεψε» με την ανοχή των ΗΠΑ, των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών και της Τουρκίας, όπως ορθά κατήγγειλε ο Βλαντιμίρ Πούτιν στη σύνοδο των G20. Αυτές οι χώρες πωλούσαν ή χορηγούσαν όπλα στο Ι.Κ., αυτές αγόραζαν το πετρέλαιό του με βυτιοφόρα μέσω Τουρκίας. Μέχρι πριν από δέκα ημέρες, οι βομβαρδισμοί των Δυτικών ήταν χλιαρότατοι και γελοίοι και ποτέ δεν έπληξαν βυτιοφόρα του Ι.Κ. Αμέσως μετά τις βομβιστικές ενέργειες του Ι.Κ. στη Γαλλία, είχαμε και την πρώτη προσβολή βυτιοφόρων του Ι.Κ. από βομβαρδιστικά της Δύσης. Οποία υποκρισία των ΗΠΑ και των κολαούζων τους.

Τώρα είναι αργά, γιατί το Ι.Κ. έχει μεταφέρει τον πόλεμο στο έδαφος των εχθρών του και, δεδομένου αυτού που είχα γράψει, ότι δηλαδή έχει πράκτορές του εν υπνώσει οι οποίοι θα έχουν την πρωτοβουλία των ενεργειών και το στοιχείο του αιφνιδιασμού σε τόπο, χρόνο, μέσα και μεθόδους προσβολής, έχει ήδη δημιουργήσει κλίμα φόβου, αβεβαιότητας και ανασφάλειας μέσα στις χώρες που το βομβαρδίζουν και όχι μόνο. Ο αγώνας του Ι.Κ. εντός Ευρώπης έχει εξελιχθεί σε αντάρτικο πόλεων και, για τους γνωρίζοντες, δύσκολα αντιμετωπίζεται και νικιέται. Επίσης, οι συνεχείς βομβαρδισμοί θα αναγκάσουν τους τρομοκράτες του Ι.Κ. να διασπαρθούν στα εδάφη τους σε μικρά τμήματα, για να σωθούν και να επανασυσταθούν σε μεταγενέστερο χρόνο.

Αυτήν τη στιγμή, η Ευρώπη ζει υπό τη δαμόκλειο σπάθη της τρομοκρατίας του Ι.Κ., έχοντας να αντιμετωπίσει έναν εχθρό που είναι δημιούργημα της συμμάχου της Αμερικής, κάτι που έγινε στο παρελθόν, στο Ιράκ, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στη Σερβία, στο Κόσσοβο και στο Αφγανιστάν. Δυστυχώς, η Ευρώπη έχει τη ροπή να ακολουθεί απερίσκεπτα την απομακρυσμένη και πιο ασφαλή Αμερική και να πληρώνει το κόστος για τις αποτυχημένες στρατηγικές της.

Η Ευρώπη, εκτός του ότι έχει να αντιμετωπίσει το Ι.Κ. στο έδαφός της χωρίς να γνωρίζει ακριβώς το πού, το πότε, το πώς και κάτω από ποιες συνθήκες, έχει να αντιμετωπίσει και την πραγματικότητα των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνων, που ως εκ της θρησκείας και των παραδόσεών τους είναι δυσπροσάρμοστοι στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η από δεκαετιών άλογη αντιμετώπιση και γκετοποίηση των μεταναστών και δη των Αφρικανών, Αράβων και Ασιατών σε ευρωπαϊκές πόλεις έχει γυρίσει μπούμερανγκ εναντίον των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, οι οποίες δυσκολεύονται σήμερα να ελέγξουν τις εν λόγω περιοχές.

Σκέφτηκαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι φωστήρες αξιωματούχοι της ΕΕ, οι οποίοι κομπάζουν για την πολυπολιτισμικότητα της Ευρώπης, ότι σε λίγα χρόνια αυτοί οι ταλαίπωροι πρόσφυγες με την εντελώς ξένη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα κουλτούρα θα αυξάνονται με μεγαλύτερους ρυθμούς απ’ ό,τι οι Ευρωπαίοι και θα απαιτούν την ανοικοδόμηση τεμενών, μουσουλμανικών σχολείων και με την πάροδο του χρόνου θα επέλθει μια μεγάλη αλλαγή στον χαρακτήρα της γηραιάς ηπείρου;

Τελειώνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι ο αγώνας των ΗΠΑ και των ευρωπαϊκών κρατών εναντίον του Ι.Κ. είναι δύσκολος, δεδομένης δε της όχι και τόσο ειλικρινούς συνεργασίας τους με τη Ρωσία, καθώς και του επαμφοτερίζοντος ρόλου της Τουρκίας, η οποία τοποθετείται ανάλογα με τα οφέλη που έχει να αποκομίσει, με την ανοχή των ΗΠΑ και της ΕΕ, θα είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη η επικράτηση των Δυτικών εναντίον του Ι.Κ.

Κατά την άποψή μου, πρώτον, δεν θα διαλυθεί το Ι.Κ. Μπορεί να υποστεί απώλειες, αλλά θα συνεχίζει με μικρά διασπαρμένα αντάρτικα τμήματα τον αγώνα του, και αυτό θα το είχαν αντιληφθεί οι Δυτικοί, εάν μελετούσαν πραγματικά και σε βάθος τον αντίπαλό τους. Δεύτερον, η χώρα που αυτήν τη στιγμή είναι το κλειδί σε αυτήν την υπόθεση είναι η Τουρκία. Ας είμαστε ρεαλιστές και σοβαροί και ας αφήσουμε τους ευσεβοποθισμούς.

Άντης Λοΐζου

Από γωνιά στρατηγική

ΕΝΩΣΙΣ