ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Ευρωπαπαγαλάκια ..

σ.σ.
Επειδή στην Ελλάδα το καθεστώς συμπεριφέρεται με έναν τρόπο που υπονοεί ότι οι Έλληνες έχουν από τα γεννοφάσκια τους μία έμφυτη αγάπη για την ΕΕ, διότι ποτέ δεν μας ρωτούν για θέματα που αφορούν την ευρώπη και πάντα αποφασίζουν πίσω από τις πλάτες μας σα να έχουν ήδη την συγκατάθεσή μας, ας δούμε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και κατά πόσο δίνεται η δυνατότητα στους πολίτες τους να συμμετέχουν, έστω και υποτυποδώς, σε θέματα που αφορούν την ΕΕ.

Αφορμή αυτού του άρθου είναι η εμμονή των καθεστωτικών ΜΜΕ και όλων των υποστηρικτών του ΝΑΙ στην παπαγαλία του ‘ανήκωμεν εις την Δύσιν’, και τα συναφή, όταν στην πραγματικότητα το καθεστώς δεν μας έχει δώσει ποτέ την ευκαιρία να συμμετέχουμε μαζί με τους υπόλοιπους ευρωπαίους στην διαμόρφωση αυτής της ‘κοινής οικογένειας’ της Δύσης. Προφανώς, είναι ευχαριστημένοι με το να είναι τα μούλικα της ‘κοινής οικογένειας’ και νοιώθουν ψωρο υπερήφανοι μάλιστα από τα ψίχουλα της βούλησης των άλλων λαών. Ενδεχομένως να πιστεύουν ότι δεν διαθέτουν και την ανάλογη νοημοσύνη, εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους λαούς, για να εκφέρουν γνώμη που αφορά την ίδια τους τη ζωή. Η νοημοσύνη τους φτάνει μέχρι το σημείο της παπαγαλίας συνθημάτων βάσει μίας φαντασιακής εικόνας που τους έχει δημιουργήσει το ίδιο το καθεστώς. Ένας κουστουμαρισμένος ‘εθνάρχης’ μέσα σε πέντε λεπτά ομιλίας με τα χέρια πάνω στο τραπέζι (όπως τον έχουν συμβουλέψει οι επικοινωνιολόγοι) είναι υπέρ αρκετός για να τους πείσει. Επευφημούν τη συμμετοχή στην ‘κοινή οικογένεια’ ενώ στην πραγματικότητα ποτέ δεν συμμετείχαν .. ή μήπως συμμετοχή για αυτούς σημαίνει απορρόφηση των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων;;

Ε λοιπόν κύριοι και κυρίες, δεν ανήκουμε πουθενά παρά μόνο στους εαυτούς μας και πρωτίστως στο Θεό.

Ο ευρωπιθηκισμός και η βλακεία έχουν χτυπήσει κόκκινο.

***

Η διεύρυνση του 1973

Γαλλία – Για να επιτρέψει την προσχώρηση νέων υποψήφιων κρατών στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες, η Γαλλία ως ιδρυτικό μέλος πραγματοποίησε δημοψήφισμα στις 23 Απριλίου του 1972. Η προσέλευση ήταν 60,7% με 68,3% υπέρ.

Μετά από αυτήν την έγκριση, τρεις από τις τέσσερις υποψήφιες χώρες (Ιρλανδία, Δανία, Νορβηγία) πραγματοποίησαν δημοψηφίσματα για το θέμα της ένταξης στις Ευρωπαϊκές Κοινοτήτες. Τα αποτελέσματα ήταν:

Ιρλανδία – 83,1% υπέρ (10 Μαΐου 1972)

Νορβηγία – 53,5% κατά (25η Σεπτεμβρίου 1972)

Δανία – 63,3% υπέρ (2 Οκτωβρίου 1972)

Μετά την απόρριψη από το εκλογικό σώμα της Νορβηγίας (53,5% κατά), η Νορβηγία δεν προσχωρήσε.

Ηνωμένο Βασίλειο – Η συντηρητική κυβέρνηση του Έντουαρντ Χιθ δεν διεξήγαγε δημοψήφισμα πριν από την ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου. Το κόμμα των Εργατικών στις γενικές εκλογές του 1974 δεσμεύτηκε να διεξάγει δημοψήφισμα, έτσι, όταν κέρδισε με τον Χάρολντ Ουίλσον διεξήχθη το δημοψήφισμα με θέμα την παραμονή εντός των Κοινοτήτων. Το αποτέλεσμα ήταν 67,2% υπέρ, με ποσοστό συμμετοχής 64,0%.

Γροιλανδία – Το 1973, η Γροιλανδία προσχώρησε στις Ευρωπαϊκές κοινότητες ως τμήμα της Δανίας. Ωστόσο, μετά την ίδρυση αυτόνομης διοίκησης και την παρουσία του ευρωσκεπτικιστή Siumut που κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές το 1979, συμφωνήθηκε να γίνει ένα δημοψήφισμα για την ένταξη. Στο δημοψήφισμα το 53,02% των ψηφοφόρων απέρριψε την παραμονή στις κοινότητες. Το 1984 η Γροιλανδία αποχώρησε επίσημα από τις κοινότητες.

Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη

Δανία – Στις 26 Φεβρουαρίου του 1986 η Δανία πραγματοποίησε δημοψήφισμα για την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη. Με ποσοστό συμμετοχής 74,8%, το 56,2% των ψηφιζόντων ήταν υπέρ.

Ιρλανδία – Η Δέκατη Τροποποίηση του Συντάγματος της Ιρλανδίας επέτρεψε στους Ιρλανδούς να επικυρώσουν την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη. Εγκρίθηκε με δημοψήφισμα στις 26 Μαΐου του 1987. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν 69,9% υπέρ.

Συνθήκη του Μάαστριχτ

Τρεις χώρες διεξήγαγαν δημοψηφίσματα για την επικύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ: η Γαλλία, η Ιρλανδία και η Δανία.

Δημοψήφισμα Ιρλανδίας (18 Ιουνίου 1992). Αποτέλεσμα: πλειοψηφία του 68,7% υπέρ, η προσέλευση ήταν 57,31%.

Δημοψήφισμα Γαλλίας (20 Σεπτεμβρίου 1992). Η συνθήκη επικυρώθηκε με οριακή νίκη, 51,1% υπέρ. Η προσέλευση ήταν 69,7%.

Δανία

Στη Δανία χρειάστηκε να γίνουν δύο δημοψηφίσματα για να περάσει η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το πρώτο πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιουνίου του 1992, η προσέλευση ήταν 82,9% αλλά η Συνθήκη του Μάαστριχτ δεν έγινε αποδεκτή με πολύ μικρή διαφορά (το 49,3% ήταν υπέρ της Συνθήκης).

Μετά από αυτή την ήττα της Συνθήκης, η Δανία διαπραγματεύτηκε και έλαβε τις ακόλουθες τέσσερις εξαιρέσεις από τη Συνθήκη: Οικονομική και Νομισματική Ένωση, Ιθαγένεια της Ένωσης, Δικαιοσύνη & Εσωτερικές Υποθέσεις και Κοινή Άμυνα. Ένα νέο δημοψήφισμα διεξήχθη στις 18 Μαΐου του 1993. Η προσέλευση ήταν 85,5% και το 56,8% ψήφισε υπέρ της επαναδιαπραγματευμένης Συνθήκης.

Η διεύρυνση του 1995

Τα δημοψηφίσματα του 1994 σχετικά με την ένταξη των τεσσάρων νέων εθνών είχαν ως εξής:

Αυστρία – 66,6% υπέρ (12 Ιουνίου 1994)

Φινλανδία – 56,9% υπέρ (16 Οκτωβρίου, 1994)

Σουηδία – 52,8% υπέρ (13 Νοεμβρίου 1994)

Νορβηγία – 52,2% κατά (28 Νοεμβρίου 1994)

Η Αυστρία, η Σουηδία και η Φινλανδία εισήχθησαν από την 1η Ιανουαρίου του 1995. Επειδή το δημοψήφισμα στη Νορβηγία ήταν 52,2% κατά της ένταξης, η πρόταση της Νορβηγικής κυβέρνησης να ενταχθεί απορρίφθηκε για δεύτερη φορά.

Τα νησιά Åland, μια εξαρτώμενη περιοχή που ανήκει στη Φινλανδία, ψήφισαν επίσης (20 Νοεμβρίου 1994) για την προσχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με ποσοστό συμμετοχής 49,1% το αποτέλεσμα ήταν 73,6% υπέρ, πράγμα που σημαίνει ότι για τις νήσους Åland θα ίσχυε η νομοθεσία της ΕΕ.

Συνθήκη του Άμστερνταμ

Δύο χώρες διεξήγαγαν δημοψηφίσματα για την επικύρωση της Συνθήκης του Άμστερνταμ: Η Ιρλανδία και η Δανία.

Δημοψήφισμα Ιρλανδίας (22η Μαΐου 1998). Αποτέλεσμα: πλειοψηφία του 61,74% υπέρ. Η προσέλευση ήταν 56,2%.

Δημοψήφισμα Δανίας (28 Μαΐου 1998). Αποτέλεσμα: πλειοψηφία του 55,1% υπέρ. Η προσέλευση ήταν 76,2%.

Συνθήκη της Νίκαιας

Ιρλανδία – Ιρλανδικά δημοψηφίσματα για τη Συνθήκη της Νίκαιας

Το 2001, οι Ιρλανδοί ψηφοφόροι απέρριψαν τη Συνθήκη της Νίκαιας με 53,9%, αλλά με συμμετοχή μόνο του 34,8% των ψηφοφόρων του εκλογικού σώματος, ενώ το 2002 αποδέχτηκαν τη Συνθήκη με 62,9% και με 49,5% συμμετοχή.

Η διεύρυνση του 2004

Το 2004 συμμετείχαν δέκα νέα κράτη στη νέα διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οκτώ από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, καθώς και τα νησιά της Μεσογείου Μάλτα και Κύπρος. Δημοψηφίσματα για την ένταξη διεξήχθησαν στο καθένα από αυτά τα έθνη, εκτός από την Κύπρο.

Οι ημερομηνίες των δημοψηφισμάτων του 2003 (σε τέσσερις από αυτές τις χώρες, η ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε σε δύο ημέρες) και τα αποτελέσματα σε κάθε μία από τις υποψήφιες χώρες έχουν ως εξής:

Μάλτα – 53,6% υπέρ (8 Μαρτίου 2003)

Σλοβενία ​​- 89,6% υπέρ (23 Μάρτιος 2003)

Ουγγαρία – 83,7% υπέρ (12 Απριλίου 2003)

Λιθουανία – 89,9% υπέρ (10 – 11 Μάιος, 2003)

Σλοβακία – 92,5% υπέρ, ποσοστό συμμετοχής 52,1% (16 με 17 Μάιος 2003)

Πολωνία – 77,5% υπέρ (7-8 Ιούνιος 2003)

Τσεχία – 77,3% υπέρ (13 έως 14 Ιουν 2003)

Εσθονία – 66,8% υπέρ, ποσοστό συμμετοχής 64,1% (14 Σεπτεμβρίου 2003)

Λετονία – 67,0% υπέρ (20 Σεπτεμβρίου, 2003)

Από τη στιγμή που τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων ήταν όλα υπέρ της ένταξης, η επικύρωση προχώρησε χωρίς προβλήματα και οι υποψήφιες χώρες έγιναν πλήρη μέλη της ΕΕ την 1η Μαΐου του 2004.

Ευρώ

Η Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν δυνατότητα εξαίρεσης από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και δεν είναι υποχρεωμένες να ενταχθούν στο ευρώ, έως ότου επιλέξουν να το πράξουν. Η Σουηδία δεν έχει δυνατότητα εξαίρεσης αλλά αρνείται να ενταχθεί προς το παρόν. Τα δύο δημοψηφίσματα που έχουν διεξαχθεί σχετικά με το θέμα, έχουν αποτύχει:

Δανία – 53,2% κατά, ποσοστό συμμετοχής 87,6% στις 28 Σεπτεμβρίου του 2000

Σουηδία – 56,1% κατά, ποσοστό συμμετοχής 81,2% στις 14 Σεπτεμβρίου του 2003

Ευρωπαϊκό Σύνταγμα

Αρκετά κράτη μέλη έκαναν δημοψηφίσματα ή είχαν σκοπό να κάνουν δημοψηφίσματα για την επικύρωση της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης (TCE). [στα Ελληνικά]

Τα αποτελέσματα ήταν τα ακόλουθα:

Ισπανία – 76,7% υπέρ (20 Φεβρουαρίου 2005)

Γαλλία – 54,9% κατά (29 Μαΐου 2005)

Ολλανδία – 61,5% κατά (1 Ιουνίου 2005)

Λουξεμβούργο – 56,5% υπέρ (10 Ιουλίου 2005)

Δημοψηφίσματα είχαν προγραμματιστεί αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν στις παρακάτω χώρες:

Τσεχία: Δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
Δανία: Δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
Ιρλανδία: Δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
Πολωνία: Δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
Πορτογαλία: Δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
Ηνωμένο Βασίλειο: Δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα

Συνθήκη της Λισαβόνας

Μόνο ένα κράτος μέλος, η Ιρλανδία, είχε σκοπό να επικυρώσει τη Συνθήκη της Λισαβόνας μέσω ενός δημοψηφίσματος.

Ιρλανδία – 53,2% κατά (12 Ιουνίου 2008)

Μετά την ψηφοφορία της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας για τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε ότι η Συνθήκη δεν θα αναγκάσει την Ιρλανδία να αλλάξει την άποψή της σχετικά με θέματα όπως τον μόνιμο Επίτροπο (σε αντίθεση με τον εναλλασσόμενο επίτροπο), την στρατιωτική ουδετερότητα και τις αμβλώσεις. Η Ιρλανδοί ψήφισαν και πάλι για τη Συνθήκη της Λισαβόνας στις 2 Οκτωβρίου του 2009. Η ψηφοφορία ήταν 67,1% υπέρ της Συνθήκης.

Ιρλανδία – 67,1% υπέρ (2 Οκτωβρίου 2009)

Κάποιοι έχουν επικρίνει την απόφαση για τη διεξαγωγή ενός δεύτερου Ιρλανδικού δημοψηφίσματος. Η κύρια αντιπολίτευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση προέρχεται από το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου το οποίο υποστηρίζει ότι η αρχική ψήφος του Ιρλανδικού λαού αγνοήθηκε και αναγκάστηκαν να ψηφίσουν ξανά. Το UKIP αναφέρει επίσης ότι οι παραχωρήσεις που έγιναν στην Ιρλανδία όσον αφορά τη Συνθήκη της Λισαβόνας «δεν έχουν καμία αξία και καμία νομική υπόσταση».

Άλλοι υποστήριξαν ότι από τη στιγμή που η Ιρλανδία αποφάσισε να διεξάγει ένα δεύτερο δημοψήφισμα με την προϋπόθεση ότι θα παρείχε ορισμένες εγγυήσεις, και πράγματι έλάβε τέτοιες εγγυήσεις σε ζητήματα όπως την άμβλωση, ήταν απόλυτα αποδεκτό να ξαναψηφίσουν οι Ιρλανδοί για τη Συνθήκη της Λισαβόνας έχοντας υπόψιν τις παραχωρήσεις, δεδομένου, κυρίως, ότι κάθε άλλο κράτος μέλος έχει εγκρίνει αυτή τη Συνθήκη και δεν ήταν παράλογο να ζητηθεί από τη μόνη χώρα που την είχε απορρίψει να επανεξετάσει το θέμα, ειδικά υπό το φως των εγγυήσεων που είχαν δωθεί.

Η διεύρυνση του 2013

Κροατία – 66,27% υπέρ (22 Ιανουαρίου 2012)

Δημοψήφισμα για το Δημοσιονομικό Σύμφωνο

Ιρλανδία – Δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Σύμφωνο, 60,3% υπέρ (31 Μαΐου 2012)

Μελλοντικές διευρύνσεις

Οι χώρες που επιδιώκουν να ενταχθούν μελλοντικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν να πραγματοποιήσουν ένα δημοψήφισμα στο πλαίσιο της διαδικασίας προσχώρησης. Επιπλέον, το άρθρο 88-5 του Συντάγματος της Γαλλίας απαιτεί την διεξαγωγή Γαλλικού δημοψηφίσματος για την επικύρωση κάποιας μελλοντικής συνθήκης προσχώρησης. Οι πολιτικοί σε άλλα κράτη μέλη έχουν προτείνει δημοψηφίσματα στις χώρες τους, ιδιαίτερα σε σχέση με την ένταξη της Τουρκίας.

Οι συμφωνίες μεταξύ της Ελβετίας και της ΕΕ

Ελβετία – Συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα – 1972 (72,53% υπέρ)

Ελβετία – Συμφωνία για τον ΕΟΧ (Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο) με την ΕΕ – 1992 (50,34% κατά)

Ελβετία – Διμερείς συμφωνίες με την ΕΕ – 2000 (67,19%% υπέρ) Ελβετία – Αίτηση για ένταξη στην ΕΕ – 2001 (76,85% κατά)

Ελβετία – Συμφωνία Σένγκεν – 2005 (54,60% υπέρ)

Ελβετία – Ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων ώστε να συμπεριληφθούν οι νέες χώρες της ΕΕ – 2009 (59,62% υπέρ)

Ελβετία – Μείωση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων – το 2014 (50,3% υπέρ)

Δείτε επίσης τον: Κατάλογο των Ελβετικών Ομοσπονδιακών δημοψηφισμάτων.

***

Συμπέρασμα: Ανεξαιρέτως των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης να διεξάγει ένα δημοψήφισμα που εμπλέκει, έστω και εμμέσως, την ΕΕ, το μόνο σίγουρο είναι ότι το πολιτικό κατεστημένο είναι ΣΕ ΑΝΑΜΜΕΝΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ, διότι ποτέ δεν μας ρώτησε για οποιοδήποτε θέμα/Συνθήκη που αφορούσε την ευρωπαϊκή ένωση και συνεπώς την ίδια μας τη ζωή και υπάρχει πιθανότητα τούτη τη φορά να βρεθεί εκτεθειμένο, ΑΝ κάποιος ξυπνήσει λίγο παραπάνω, ΑΝ κάποιος μιλήσει λίγο παραπάνω. Είναι όμως προφανές ότι έχουν να κάνουν με παρασημοφορημένα ΖΑ.

Δυστυχώς, πολλοί Έλληνες συμπολίτες μας είναι η ΝΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ.

Μετάφραση Φαίη/Αβέρωφ

Πηγή: Wikipedia

Μία σχετική ανάρτηση που βρήκα: Δημοψηφίσματα για την Ευρώπη στις χώρες της ΕΕ

εικόνα από: wallpaperia