H επίθεση του Ισραήλ στη Συρία στοχεύει τη Μόσχα.

άρθρο του Gordon Duff
από το New Eastern Outlook

.

Την 2α Απριλίου του 2015, το Ισραήλ εξαπέλυσε μια από αέρος στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Συρίας: Βομβαρδιστικά αεροσκάφη εξόρμησαν εναντίον περιοχών Βορείως της Δαμασκού, κοντά στο αεροδρόμιο της Δαμασκού και εναντίoν στρατιωτικών μονάδων που πολεμούσαν εναντίον του Al Nusra Front και δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους. Ορισμένες από αυτές τις επιθέσεις αποτελουσαν άμεση αεροπορική υποστήριξη σε μια προσπάθεια να παρεμποδιστει η επίθεση του Συριακού στρατού εναντίον ζωτικών για το Ισλαμικό Κράτος γραμμών ανεφοδιασμού, από το Ισραήλ μέσω της Ιορδανίας.

Ωστόσο, οι επιθέσεις στόχευαν και κάπου αλλου, καθώς το Ισραήλ διεξάγει ένα παρένθετο πόλεμο κατά της Ρωσσίας, που διαρκεί εδώ κι αρκετό καιρό. Το πραξικόπημα στην Ουκρανία, φαινομενικά προγραμματισμένο από το ΝΑΤΟ, προέρχεται από μια εξτρεμιστική νεοσυντηρητική και παρασκηνιακή κλίκα εντός του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Η Victoria Nuland, ενορχηστρωτής του πραξικοπήματος του Κιέβου, είναι σύζυγος του John Kagan, ανθρώπου με ισόβιους δεσμούς με τις Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.

Ο χρόνος των επιθέσεων είναι κρίσιμος. Πρόκειται σαφώς για μια απάντηση στην αναγγελθείσα από τη Ρωσσία παράδοση του συστήματος αεράμυνας S – 300 που έχει υποσχεθεί εδώ και πολύ καιρό στο Ιράν. Εάν το Ιράν μπορεί να εξασφαλισθεί από αεροπορικό βομβαρδισμό, ένας άλλος σύμμαχος της Ρωσσίας στην περιοχή, η Συρία, δεν μπορεί.

Οι επιθέσεις του Ισραήλ, είναι επίσης χρονικά συντονισμένες με τις αεροπορικές επιδρομές της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη. Η Σαουδική Αραβία δεν έχει πρακτική εμπειρία στον αεροπορικό πόλεμο και χρησιμοποίησε την Υεμένη για την εκπαίδευση των πιλότων της και τη δοκιμή συστημάτων σε πραγματικές συνθήκες. Ελάχιστες από τις επιθέσεις στην Υεμένη είχαν στρατιωτικούς στόχους. Επρόκειτο απλώς για πρακτική εξάσκηση σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς, όμως με ποιο σκοπό;

Ο Κάλπικος Συνασπισμός

Ο συνασπισμός ΗΠΑ – Καναδά εναντίον του Ισλαμικου Κράτους, με τη Σαουδική Αραβία, το Μπαχρέιν και το Κατάρ (υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους) ως μέλη, είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα ανέκδοτο. Με τους Σαουδάραβες να έχουν συμμαχήσει άμεσα με το Ισραήλ, και τις γραμμές τροφοδοσίας του Ισλαμικού Κράτους να ξεκινούν απευθείας από τα μέλη του συνασπισμού (Ιορδανία, Τουρκία, Ισραήλ και Σαουδική Αραβία), το 95% της Αμερικανικής αεροπορικής εκστρατείας αναφορικά προς το Ισλαμικό Κράτος είναι περισσότερο από ανειλικρινής.

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια των τελευταιων εβδομάδων, έχει επίσης αποδειχθεί ότι είναι σχεδόν ανύπαρκτη, καθώς τερματίστηκε εικονικά μετά την κατάληψη της Τικρίτ από τις Ιρακινές δυνάμεις που υποστήριζαν τις Ιρανικές πολιτοφυλακές κατά την «11η ώρα». Αμέσως μετά, η αεροπορική εκστρατεία των ΗΠΑ σταμάτησε και το Ισλαμικό Κράτος αναδιέταξε τις μονάδες του στο φως της ημέρας και ανανέωσε τις επιθέσεις του εναντίον σημαντικών οικονομικών και στρατηγικών κέντρων του Ιράκ.

Παρένθετος Πολέμος

Είναι περισσότερο από σαφές ότι το Ισραήλ υποστηρίζει το Ισλαμικό Κράτος και το Al Nusra Front κατά της Συρίας, καθως και κατά του Ιράκ και του Κουρδιστάν. Η εκστρατεία βομβαρδισμών είναι μόνο μέρος αυτής της υποστηρίξεως, τα όπλα και οι Τζιχαντιστές μαχητές έχουν εισρεύσει από το Ισραήλ στο Ισλαμικό Κράτος σαν ποτάμι. Επιπλέον, το Ισραήλ έχει προμηθεύσει εξελιγμένο επικοινωνιακό εξοπλισμό, δορυφορική επιτήρηση και προηγμένο επιχειρησιακό σχεδιασμό στο Ισλαμικό Κράτος. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι υπάρχουν Ισραηλινοί σύμβουλοι στο Ισλαμικό Κράτος, αλλά η εξέταση των επιχειρησιακών του δυνατοτήτων υποστηρίζει σθεναρά αυτή την υπόθεση.

Αυτό που είναι ξεκάθαρο, είναι ότι παρακολουθουμε μία τυπική εκδικητικη επίθεση του Likud (σ. Π/Β: το κυβερνών κόμμα του Ισραήλ). Παραπαίοντας από τις αποτυχίες στις σχέσεις με τις ΗΠΑ, υποφέροντας από μια τεράστια απώλεια κύρους παγκοσμίως και αντιμετωπίζοντας κυρώσεις από τον ΟΗΕ, το Ισραήλ ορμά προς τα έξω, επιλέγοντας τη Ρωσσία ως στόχο και, επιπλέον, στοχεύοντας τους συμμάχους της Ρωσσίας, καθώς η άμεση αντιπαράθεση προς τη Ρωσσία του Putin θα έφερνε γρήγορα το τέλος του κ. Netanyahu και του Αμερικάνικου «μαντρόσκυλου» στη Μεσόγειο.

Ο Netanyahu θεωρεί πως η Ρωσσία είναι πολιτικά ευάλωτη, εξ αιτίας των κυρώσεων που απορρέουν από το πρακικόπημα στην Ουκρανία – που σχεδιάστηκε στο Ισραήλ. Αυτή η υπόθεση, ότι η «επανάσταση» στην Ουκρανία σχεδιάσθηκε στο Ισραήλ, έρχεται τώρα στο επίκεντρο της προσοχής. Οι πρόσφατες ανακοινώσεις των ΗΠΑ ότι πρόκειται να παραδώσουν στη χούντα του Κιέβου Αμερικανικό βαρύ οπλισμό, απέχει πολύ από την πρώτη επιθετική τους κίνηση. Η Ισραηλινή ικανότητα στους εκβιασμούς και τη δωροδοκία και η «ειδική σχέση» του Ισραήλ με το κεκαλυμμένο πρώην ναζιστικό καθεστώς πίσω από τη Μέρκελ στη Γερμανία και τα νεοναζιστικά στοιχεία στην Πολωνία, του επέτρεψε να οργανώσει το πραξικόπημα εναντίον της Ουκρανίας με σχεδόν μηδενικό κίνδυνο να εκτεθεί το ίδιο το Ισραήλ.

Το Ισραήλ χρησιμοποίησε απ’ ευθείας τα δηλητηριώδη αντι – Ρωσσικά συναισθήματα που χρονολογούνται από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μία πρακτική που χρησιμοποιείται πολύ συχνά από άλλους, αλλά που έμαθε και εξύψωσε σε ένα άλλο επίπεδο το Ισραήλ.

Λίβανος και Αίγυπτος

Η αποσταθεροποίηση της Συρίας θα ήταν ένα ισχυρό πλήγμα κατά της Ρωσσίας αν και, σε μεγάλο βαθμό, συμβολικό. Η προσχεδιασμένη ανατροπή στην Ουκρανία ήταν γραφτό να εκχωρήσει στη Ρωσσία τον στρατιωτικό λιμένα της στη Μαύρη Θάλασσα.

Επανεντάσοντας την Κριμαία, ενισχύοντας τη Συρία και ανανεώνοντας τις σχέσεις της με την Αίγυπτο, η Ρωσσία θα διατηρήσει την παρουσία της στη Μεσόγειο, κάτι που το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία δεν μπορούν να επιτρέψουν.

Σε συνδυασμό με ένα οικονομικά ενισχυμένο Ιράν, η πρώτη αξιόπιστη στρατιωτική απειλή στη Μέση Ανατολή ανατρέπει μακροχόνια σχέδια γι αυτούς που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια νέα δεξιόστροφη Αμερικανική κυβέρνηση.

Ένα βασικό συστατικό του περιφερειακού σχεδίου αποσταθεροποιήσεως, περιλαμβάνει την καταστροφή του Λιβάνου. Το 2006, το Ισραήλ εισέβαλε στον Λίβανο μόνο και μόνο για να εκδιωχθεί από τη Χεζμπολάχ. Αυτή τη στιγμή, το Ισραήλ διεξαγάγει ένα μυστικό πόλεμο στο Λίβανο. Μια πτυχή αυτού του πολέμου είναι πολιτική. Πολλοί σημερινοί Λιβανέζοι πολιτικοί ηγέτες έχουν κατηγορηθεί ως εξαγορασμένοι Ισραηλινοί πράκτορες, κατηγορίες που χρησιμοποιούνται ώστε να τους καταπνίξει το ασύμμετρο νομικό σύστημα του Λιβάνου.

Επιπλέον, η πρεσβεία της Σαουδικής Αραβίας στη Βηρυτό στρατολογεί και χρηματοδοτεί ενεργά τρομοκρατικούς πυρήνες, προκειμένου να επιχειρούν σε ολόκληρο τον Λίβανο.

Οι Ισραηλινοί βομβαρδισμοί στη Συρία παίζουν κι αυτοί τον ρόλο τους, καθώς Ισραηλινά ελικόπτερα και αεροσκάφη προστατεύουν τις διαδρομές διεισδύσεως του Ισλαμικού Κράτους, μακριά από το Γκολάν στο Νότο, όπως ισχυρίζεται το Ισραήλ, αλλά υποστηρίζοντας συγκεκαλυμένα τις κινήσεις κατά του Λιβάνου στις περιοχές Βορείως της Μπεκάα, όπου οι τρομοκρατικές επιθέσεις εξελίσσονται σε καθημερινή απειλή. Η «αεροπορική ομπρέλα» του Ισραήλ επιτρέπει σε τρομοκράτες να επιτίθενται στον Λίβανο, να κυκλοφορούν ελεύθερα στο εσωτερικό της Συρίας και να εφοδιάζονται μέσω της Τουρκίας.

Παρομοίως, το Ισραηλινό πολεμικό ναυτικό, συμπεριλαμβανομένων των υποβρυχίων του, επιχειρεί συνεχώς στα ανοικτά των ακτών του Λιβάνου, υποστηρίζοντας χερσαίες μονάδες ειδικών δυνάμεων.

Η θέση του Obama

Την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος Obama σημείωσε ότι η Ρωσία θα μπορούσε να πωλήσει τα συστήματα S – 300 στο Ιράν ανά πάσα στιγμή, τονίζοντας σαφώς δύο πράγματα:

1. Οι ΗΠΑ σε καμία περίπτωση δεν συνδέουν το δικαίωμα του Ιράν για αυτοάμυνα με κυρώσεις και
2. Ότι ισχύει για το Ιράν θα ισχύει ασφαλώς και για τη Συρία

Η Συρία κατέχει σήμερα έναν περιορισμένο αριθμό εξελιγμένων συστημάτων αεράμυνας, που δεν επαρκούν για την προστασία της από συνεχείς Ισραηλινές επιθέσεις και Τουρκικές εισβολές από το Βορρά. Αντίστοιχα, η Συρία έχει περιορισμένη ικανότητά αυτοάμυνας από αεροπορικές επιθέσεις, ενώ οι πολεμικές αεροπορίες σχεδόν δώδεκα κρατών επιχειρούν παράνομα στον εναέριο χώρο της, υπό την αιγίδα του «συνασπισμού» ΗΠΑ – Καναδά. Η από αέρος υποστήριξη των ΗΠΑ που ήταν τόσο αποτελεσματική κοντά στο Kobani, έχει γίνει πλέον ανύπαρκτη στον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους, αλλά περισσότερο από αποτελεσματική στο να καταστήσει αδύνατο για τη Συρία να προστατεύσει τον εαυτό της από τις αεροπορικές επιθέσεις του Ισραήλ, επιθέσεις που υποστηρίζουν το Ισλαμικό Κράτος και το Al Nusra Front και, επιπλέον, επιθέσεις που έχουν ως πραγματικό στόχο τη Ρωσσία και το Ιράν.

.

Ο Gordon Duff είναι βετεράνος Πεζοναύτης του πολέμου του Βιετνάμ. Έχει εργαστεί σε ζητήματα βετεράνων και αιχμαλώτων για δεκαετίες κι έχει θητεύσει ως σύμβουλος κυβερνήσεων που αντιμετώπισαν θέματα ασφαλείας. Είναι αρχισυντάκτης και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Veterans Today.

Απόδοση: Πετροβούβαλος/Αβέρωφ

.