Κυριακὴ Β’ Νηστειῶν. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.

 Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς καί ἡ ἀπόδοσή του στήν νεοελληνική
Κατά Μάρκον Εὐαγγέλιο Κεφ. 2, χωρία 1 ἕως 12

 

῾Η θεραπεία παραλυτικοῦ

1.Τῷ καιρῷ ἐκείνω  εἰσῆλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν εἰς Καπερναοὺμ δι᾿ ἡμερῶν καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι.

2 καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοί, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον.

3 καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων.

4 καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον, ἐφ᾿ ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο.

5 ἰδὼν δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου.

6 ἦσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν·

7 τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός;

8 καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;

9 τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει;

10 ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας — λέγει τῷ παραλυτικῷ.

11 σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.

12 καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Εκείνο τον καιρό μπήκε ο Ιησούς στην Καπερναούμ, και διαδόθηκε πώς ήταν σ’ ένα σπίτι. Και αμέσως μαζεύτηκαν πολλοί, τόσοι πού δε χωρούσαν ούτε στην αυλή του σπιτιού, και τους κήρυττε τον θειο λόγο. Έρχονται τότε και του φέρνουν ένα παραλυτικό, πού τον σήκωναν τέσσερις άνθρωποι.

Και επειδή δεν μπορούσαν να τον πλησιάσουν από τον κόσμο, έβγαλαν τη στέγη του σπιτιού σ’ εκείνο το μέρος πού ήταν ο Ιησούς, και αφού άνοιξαν τόπο κατέβασαν το κρεβάτι οπού επάνω ήταν κατάκοιτος ο παραλυτικός.

Όταν ο Ιησούς είδε την πίστη τους, λέγει στον παραλυτικό, Παιδί μου, σου συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες σου.

Και ήσαν εκεί και κάθονταν μερικοί από τους γραμματείς και διαλογίζονταν μέσα τους, Τι φοβερές βλασφημίες λέγει αυτός; Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες παρά μόνο ένας, ο  Θεός;

Και αμέσως κατάλαβε ο Ιησούς με το πνεύμα του πώς τέτοια διαλογίζονται μέσα τους και τους είπε:- Τί βάζετε τέτοια στο μυαλό σας; Τί είναι πιο εύκολο να πεις στον παραλυτικό; Σου συγχωρούνται οι αμαρτίες; ή να πεις, σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο και περπατά;

Και για να μάθετε πώς ο υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί εδώ στη γη αμαρτίες (τότε λέγει στον παραλυτικό): Σε σένα λέγω, σήκω επάνω, πάρε το κρεβάτι σου στον ώμο και πήγαινε στο σπίτι σου.

Και ο παραλυτικός σηκώθηκε αμέσως και βγήκε μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου, έτσι πού όλοι να τα έχουν χαμένα, να δοξάζουν τον Θεό και να λέγουν πώς ποτέ δεν είδαμε τέτοιο πράγμα.

Πηγή: Αναβάσεις