Ὁ μικρὸς Ναυτίλος
Posted by Μέλια στο 23 Φεβρουαρίου, 2015
Εικόνα από:ebooks.edu.gr
Ὀδυσσέας Ελύτης (1911-1996)
Ὅτι μπόρεσα ν᾿ ἀποχτήσω μία ζωὴ ἀπὸ πράξεις ὁρατὲς γιὰ ὅλους, ἑπομένως νὰ κερδίσω τὴν ἴδια μου διαφάνεια, τὸ χρωστῶ σ᾿ ἕνα εἶδος εἰδικοῦ θάρρους ποὺ μοῦ ῾δωκεν ἡ Ποίηση:
νὰ γίνομαι ἄνεμος γιὰ τὸ χαρταετὸ καὶ χαρταετὸς γιὰ τὸν ἄνεμο, ἀκόμη καὶ ὅταν οὐρανὸς δὲν ὑπάρχει.
Δὲν παίζω μὲ τὰ λόγια. Μιλῶ γιὰ τὴν κίνηση ποὺ ἀνακαλύπτει κανεὶς νὰ σημειώνεται μέσα στὴ «στιγμή» ὅταν καταφέρει νὰ τὴν ἀνοίξει καὶ νὰ τῆς δώσει διάρκεια.
Ὁπόταν, πραγματικά, καὶ ἡ Θλίψις γίνεται Χάρις καὶ ἡ Χάρις Ἄγγελος· ἡ Εὐτυχία Μοναχὴ καὶ ἡ Μοναχὴ Εὐτυχία.
μὲ λευκές, μακριὲς πτυχὲς πάνω ἀπὸ τὸ κενὸ ἕνα κενὸ γεμάτο σταγόνες πουλιῶν, αὖρες βασιλικοῦ καὶ συριγμοὺς ὑπόκωφου Παραδείσου.
Πηγή: nektar
ΑΒΕΡΩΦ 
απλός πολίτης (p.o) said
Καλή Σαρακοστή.
Και να επαναλάβω για μια φορά την αγάπη τον σεβασμό και την εκτίμησή μου σε ένα μη κομματικά διατεταγμένο ιστολόγιο, με ποιότητα, ήθος και στοιχεία που το συγκροτούν και το ριζώνουν στο χρόνο.
Υπάρχουν χαρταετοί που πετάνε αγέρωχα ψηλά μετά από προεργασία και κόπο, αργά και σταθερά.
Καμιά φορά πέφτουν, αλλά πάλι με κόπο αργά και σταθερά μα πάντα ΑΓΕΡΩΧΑ υψώνονται στον ουρανό.
Έτσι είναι η ζωή για όσους ακολουθούν τον μοναχικό δρόμο της προσπάθειας και όχι του συνειδητά παρασιτικού βίου και της μεταφοράς εν είδει μπακάλικων της φωνής των εκάστοτε «εξουσιαστών».
Συνεπώς, στον αντίποδα, υπάρχουν και κομήτες που πετάγονται ψηλά για να διαλαλήσουν μέσω αυτών την πραμάτεια τους οι εκάστοτε συμμορίες της κομματικής νομενκλατούρας.
Όπως οι φελοί -και όχι μόνο- επιπλέουν στον βυθό, έτσι δυστυχώς συμβαίνει σχεδόν παντού στην κοινωνία μας.
Ειδικά σε μια κοινωνία την οποία καταδυναστεύουν οι ελίτ, η ολιγαρχική κομματοκρατία και οι τελάληδες μιας εξουσίας που αντλεί νομιμοποίηση ακριβώς από τα χαρακτηριστικά της χειραγώγησης και της ασύμμετρης πληροφόρησης και εξαπάτησης του συνόλου, με τελικό αποδέκτη τον κόσμο της προσπάθειας, της γνώσης, του πολιτισμού.
Η ήρεμη δύναμη του θωρηκτού με εμπνέει ως απλό επιβάτη στο φιλόξενο κατάστρωμά του και προσφέρει ποιότητα, γνώση, πολιτισμό, ανοχή στον πλουραλισμό της γνώμης ακόμα και αν αυτή μπορεί να είναι άλλοτε εσφαλμένη, άλλοτε ημιτελής, άλλοτε σωστή.
Με την βεβαιότητα ότι τα παραπάνω δεν είναι προϊόν κολακείας αλλά ειλικρίνειας, εκφράζω την εκτίμηση και το σέβας μου στη διοίκηση και στο πλήρωμα του Αβέρωφ 🙂
Μέλια said
«Όταν κάποιος ξεκινάει ένα ταξίδι θα πρέπει να ξέρει που πηγαίνει.»
Αυτό συμβαίνει και με τη Μεγάλη Σαρακοστή.
Πάνω απ΄ όλα η Μ.Σαρακοστή, είναι ένα πνευματικό ταξίδι που προορισμός του είναι το Πάσχα, η Ανάσταση Του Σωτήρος Ημών Ιησού Χριστού.»
…
Ένα ταξίδι, ένα προσκύνημα! Καθώς το αρχίζουμε, καθώς κάνουμε το πρώτο βήμα στη «χαρμολύπη» της Μεγάλης Σαρακοστής βλέπουμε μακριά, πολύ μακριά – τον προορισμό. Είναι η χαρά της Λαμπρής, είναι η είσοδος στη δόξα της Βασιλείας. Είναι αυτό το όραμα, η πρόγευση του Πάσχα, που κάνει τη λύπη της Μεγάλης Σαρακοστής χαρά, Φως, και τη δική μας προσπάθεια μια «πνευματική άνοιξη». Η νύχτα μπορεί να είναι σκοτεινή και μεγάλη, αλλά σε όλο το μήκος του δρόμου μια μυστική και ακτινοβόλα αυγή φαίνεται να λάμπει στο ορίζοντα. «Μη καταισχύνης ημάς από της προσδοκίας ημών, Φιλάνθρωπε!»
( π. Αλέξανδρος Σμέμαν , Από το Βιβλίο «Μεγάλη Σαρακοστή» Εκδ. Ακρίτας)
http://enakathemera.blogspot.gr/2015/02/blog-post_23.html
Καλή και ευλογημένη Σαρακοστή P.O..
απλός πολίτης (p.o) said
Ευχαριστώ πολύ για το απόσπασμα και τις ευχές καπετάνισσα 🙂
Επίσης καλή και ευλογημένη Σαρακοστή Μέλια!