Οι επιλογές της Ελλάδος σύμφωνα με την Deutsche Bank μετά τη δεύτερη συνεδρίαση του Eurogroup. ΓΙΑΤΙ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ;;
Posted by Φαίη στο 18 Φεβρουαρίου, 2015

onthepulse.es
του George Saravelos της Deutsche Bank
προσφορά του Tyler Durden από το Zero Hedge
[δημοσιεύτηκε στις 16/02/2015]
###
Ελλάδα Ενημέρωση – Πάλι καμία απόφαση, αλλά οι επιλογές είναι ξεκάθαρες
Η σημερινή και δεύτερη συνεδρίαση του Eurogroup για την Ελλάδα διεκόπη καταλήγοντας πάλι σε αδιέξοδο. Η ατμόσφαιρα παραμένει τεταμένη αλλά έπειτα από όλα τα πολλαπλά και αντικρουόμενα πρωτοσέλιδα, η συνένέντευξη τύπου του Eurogroup μας παρέχει ένα σαφές πλαίσιο για το πώς θα εξελιχθεί η Ελληνική κρίση στις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.
Πρώτον, Ο επικεφαλής του Eurogroup Ντάϊσελμπλουμ έχει επιβεβαιώσει επισήμως ότι η πορεία που προτιμά η Ευρώπη είναι ένα Έλληνικό αίτημα για την νόμιμη παράταση του τρέχοντος προγράμματος που λήγει στις 28 Φεβρουαρίου. Ένα τέτοιο αίτημα θα πρέπει να υλοποιηθεί μέχρι το τέλος της εβδομάδας για να δοθεί χρόνος σε έξι εθνικά κοινοβούλια (συμπεριλαμβανομένων της Ολλανδίας, της Γερμανίας και της Φινλανδίας) να περάσουν αυτή την επέκταση στη νομοθεσία. Ο Ντάϊσελμπλουμ επιβεβαίωσε ότι αν περάσει αυτή η προθεσμία, η μόνη επιλογή που θα έχει μείνει στην Ελλάδα θα είναι ένα αίτημα για ένα νέο τρίτο πρόγραμμα με τον ΕΜΣ [Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας]. Το σημείο εκκίνησης ως εκ τούτου παραμένει το ίδιο με εκείνο που είχαμε σκιαγραφήσει πριν από μερικές εβδομάδες: απλοποιώντας το, η Ελλάδα μπορεί να επιλέξει, ή να επεκτείνει το πρόγραμμα ή να υποβάλλει αίτηση για ένα νέο.
Δεύτερον, είναι τώρα επίσης σαφές ότι είτε με μία παράταση του προγράμματος είτε με ένα πιθανό νέο πρόγραμμα, θα απαιτηθούν συγκεκριμένοι όροι. Ο επικεφαλής του Eurogroup Ντάϊσελμπλουμ προσδιόρισε τρεις προϋποθέσεις οι οποίες είναι επίσης εμφανείς στο προσχέδιο της δήλωσης του Eurogroup που διέρρευσε και απορρίφθηκε από την Ελληνική πλευρά: δέσμευση να εκπληρωθούν οι οικονομικές υποχρεώσεις (δηλ. αποπληρωμή του χρέους), δέσμευση να μην ληφθούν μονομερείς ενέργειες (δηλ. να μην αναιρεθεί η πολιτική του προηγούμενου προγράμματος) ενώ οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, και μια δέσμευση για την ολοκλήρωση του προγράμματος, ή – εμμέσως στην περίπτωση ενός νέου προγράμματος – να διατηρηθούν οι βασικές αρχές των σημερινών πολιτικών. Σε αντάλλαγμα, στην Ελλάδα θα παραχωρηθεί «ευελιξία», πιθανώς τόσο στη δημοσιονομική πορεία όσο και στον συνδυασμό των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν.
Τρίτον, οι δεσμευτικές ημερομηνίες για την Ελλάδα είναι πλέον ορατές. Η ολοκλήρωση του προγράμματος στις 28 Φεβρουαρίου δεν είναι το σημείο «μη επιστροφής», αλλά το συντομότερο σημείο απ’ όπου οι Ελληνικές τράπεζες δεν θα είναι πλέον σε θέση να αποκτήσουν πρόσβαση στην Επείγουσα Παροχή Ρευστότητας (ELA) από την ΕΚΤ, Ή το συντομοτερο σημείο απ’ όπου η Ελληνική κυβέρνηση θα ξεμείνει από χρηματοδότηση. Το τελευταίο θα καταστήσει την κυβέρνηση ανίκανη να ανταποκριθεί στις τρέχουσες δεσμεύσεις προς το ΔΝΤ και σε άλλες υποχρεώσεις, καθιστώντας τα εχέγγυα των Ελληνικών Κρατικών Ομολόγων μη αποδεκτά στον ELA της ΕΚΤ, ο οποίος θα ανασταλεί.
Από την άποψη αυτή, το επόμενο σημείο εστίασης δεν είναι μόνο η θέση της Ελληνικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια των προσεχών ημερών αλλά και η συνεδρίαση της ΕΚΤ την Τετάρτη όπου η χρήση του ELA από τις Ελληνικές τράπεζες θα τεθεί υπό την δεκαπενθήμερη επανεξέταση. Μια πιο ρητή δήλωση γύρω από το πότε και το πώς θα καλυφθεί η χρήση του ELA από την ΕΚΤ θα είναι ένα επιπλέον μέσο για την αύξηση της πίεσης προς την Ελληνική κυβέρνηση.
Τελικώς, βρισκόμαστε ακόμα στην ίδια διαδικασία των τριών βημάτων, για να καταλήξουμε σε έναν επίλογο στην Ελληνική κρίση.
* Βήμα 1: έκκληση για ένα νέο πρόγραμμα ή αίτηση για το 3ο πρόγραμμα του ΕΜΣ, με την Ελλάδα να δεσμεύεται σε κάποιους προηγούμενους όρους.
* Βήμα 2: διαπραγμάτευση της ουσίας γύρω από αυτούς τους όρους, ιδιαιτέρως τις πρότερες ενέργειες που θα πρέπει να εκπληρωθούν για να εκταμιευθεί η χρηματοδότηση προς την Ελλάδα.
* Βήμα 3: έγκριση τούτων των πρότερων ενεργειών από το Ελληνικό κοινοβούλιο και τέλος, εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων της Ελλάδας.
Όσο περισσότερο καθυστερούν αυτά τα βήματα άλλο τόσο μικραίνουν τα διαθέσιμα χρονικά διαστήματα και αυξάνεται το ρίσκο της αποτυχίας.
###
Μετάφραση Φαίη/Αβέρωφ
Φαίη said
Πέντε χρόνια μας ζάλισες στην ‘επανάσταση’ κ Τσίπρα και τώρα ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας: καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς. Φούσκωσες την δικαιολογημένη οργή του κόσμου, όπως θα έκαναν και οι άλλοι αν ήταν στη θέση σου, για να τον αφήσεις μετά με το αγγούρι στο χέρι.
Τράβα τώρα να ακολουθήσεις πιστά το πλάνο της Deutsche Bank.
Επιμήκυνση της δανειακής σου λέει θα ζητήσουμε, αλλά χωρίς μνημόνιο. Χαχαχαχαχαχαχχαχα, το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;; Έχεις πάει ποτέ στην τράπεζα να πάρεις δάνειο χωρίς να υπογράψεις συμβόλαιο;;
Και μην ξεχνάμε το άρθρο 14 παρ. 5 αυτής της δανειακής.
Και τώρα που έχεις και την στήριξη του λαού, μπορείς να βάλεις ΠΡΩΤΑ τις υπογραφές και ΜΕΤΑ να τις εγκρίνεις από τη βουλή. Έχεις και τον Παυλόπουλο να σε βοηθήσει σ’αυτό.
Ένα θαύμα περιμένουμε. Ίσως κάποιους μουρλούς από την κυβέρνηση που δεν θα δεχτούν αυτήν την ταπεινωτική ξευτίλα.
Φαίη said
http://stavrochoros.pblogs.gr/2014/02/o-tsipras-kai-h-mnhmoniakh-symbash-.html
γ.κ said
Από Ιαπωνία μεριά….
«»Σύντομα θα πέσουν οι μάσκες
7:55 π.μ. |
Του Καθηγητή Γ. Ζουγανέλη
Η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ακόμη και τον εαυτό της πως υποσχόμενη στο λαό “όχι στο μνημόνιο” εννοούσε “όχι” στο παλαιό μνημόνιο που τελείωνε και “ναί” σε ένα νέο μνημόνιο, που ήταν προσχεδιασμένο. Πίσω απο το “δεν αναγνωρίζουμε το παλαιό μνημόνιο” μπορεί να κρύβεται η άρνηση της μη φορολόγησης με πολλά δίς ευρώ των ολιγαρχών, όπως επι χρόνια επιθυμούν οι Γερμανοί. Προσωπικά, δεν έχω πεισθεί για την αποτυχία των μνημονίων αφού δεν εφαρμοζόντουσαν τα πάντα έγκαιρα και ως είχαν. Είναι και το θέμα της αύξησης της παραγωγής και των εξαγωγών που δεν έχει θιχθεί πουθενά, ποτέ και απο κανένα κόμμα ή κυβέρνηση, εντός και εκτός Ελλάδας. Γιατί δεν έχουν ήδη καταργηθεί οι εφαρμοστικοί νόμοι απο τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ANEΛ αφού δεν θέλει μνημόνιο; Η απόκλιση απο το αυτονόητο σημαίνει τουλάχιστον παραπλάνηση του λαού.
Στο eurogroup η Ελληνική κυβέρνηση πήγε σαφώς να συζητήσει για ένα “νέο μνημόνιο”. Στο διαδίκτυο διαρρέουν κάθε μέρα προτάσεις που θα έκανε. Πέραν του γεγονότος ότι δεν στέκουν επιστημονικά, αφού δεν παρέχουν εγγυήσεις στους δανειστές και δυσχεραίνουν τις συνθήκες διαβίωσης του λαού, το σημαντικό είναι ότι δεν παρουσιάσθηκε στο eurogroup καμμία απο αυτές. Η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ σίγουρα εκθέτει το διανοητικό επίπεδο αυτών που την κάνουν. Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι χωρίς προτάσεις κανείς δεν θα μπορούσε να πεισθεί στο eurogroup να προχωρήσει σε συμφωνία και ο χρόνος δρά κατά των συμφερόντων της χώρας.
Το Αγγλικό Δίκαιο, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο που υπέγραψε ο Παπαδήμος, η ψήφιση των Μνημονίων απο τη Βουλή μετά απο έγκριση της Νομοπαρασκευστικής Επιτροπής αλλά και της Νομικής Επιτροπής της ΕΕ δεν οδηγούν σε κανένα Διεθνές Δικαστήριο στη διαγραφή του Ελληνικού χρέους. Ακόμη και η μη αναγνώριση των μνημονίων δεν αρκεί απο τη στιγμή που οι υπογραφές έχουν μπεί εκτός άν… Ο λογιστικός έλεγχος του χρέους είναι κάτι που πρέπει να γίνει και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αλλά με κάποιες προυποθέσεις για να έχει νόημα.
Θέματα:Πολιτική»»
γ.κ.