Έχω ένα Όραμα

Εικόνα από:www.panoramio.com

από psileashampos

Τις προάλλες έκατσα μέχρι αργά στο διαδίκτυο παρακολουθώντας ποικίλες ειδήσεις εγχώριες και από το εξωτερικό. Αισθάνθηκα μια πίκρα, έναν εγκλωβισμό και μια ίσως απόγνωση, ότι τα πράγματα δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν ποτέ!Μόλις κατάλαβα ότι η ζοφώδης αυτή κατάσταση πήγαινε να με πνίξει, προσπάθησα να βρω το αντίδοτό μου στο δηλητήριο αυτό που είχε παραλύσει την ψυχή μου.

Προσπάθησα να σκεφτώ κάποια λύση, κάτι διαφορετικό, αλλά εις μάτην, είχα μόνιμα μέσα μου μια αντίδραση και εμμονή “τίποτα δεν γίνεται κατάλαβέ το, είσαι πολύ μικρός και είναι μεγάλοι και πολλοί, είναι δυνατοί και βρίσκονται παντού”.

Έσκυψα το κεφάλι και δάκρυσα, το δηλητήριο είχε καταστρέψει κάθε ικμάδα της ψυχής μου, κάθε σκέψη για αντίδραση ήταν πλέον μάταιη. Σήκωσα το κεφάλι και κοίταξα τον έναστρο ουρανό, και τότε είδα από ‘κεί να μου χαμογελούν Λεωνίδες και Μιλτιάδηδες, Καραϊσκάκηδες και Κολοκοτρώνηδες, χαμένοι τότε κι αυτοί στον καιρό τους, μικροί και λίγοι. Μου έγνεφαν με χαμόγελο σαν κάτι να ήθελαν να μου πουν: “ονειρέψου, οραματίσου”!

Έσφιξα τα χέρια, έκλεισα τα μάτια και με την καρδιά μπροστά προχώρησα θαρρετά εγώ κι όλη η πατρίδα μαζί μου και είδα, είδα τη νέα πατρίδα με πόλεις αραιοκατοικημένες και καθαρές, με ελεύθερους χώρους και πάρκα για άθληση και ψυχαγωγία, με αναγεννημένη τη γειτονιά όπου οι πολίτες απαλλαγμένοι από την προπαγάνδα του χαζοκουτιού έβγαιναν και κοινωνούσαν, μιλώντας, προσφέροντας χαμόγελο, αγάπη και θέρμη, αναβιώνοντας τη χαμένη από χρόνια αγορά.

Είδα τα σχολειά μας, μεγάλα και μικρά, καθαρά, οργανωμένα, γεμάτα από νιάτα και ζωή, εκεί όπου η γνώση θα ‘χει γίνει ψυχαγωγία και το αντίστροφο, όπου θα καλλιεργούνται πρώτα ενάρετοι άνθρωποι και μετά εξειδικευμένοι επιστήμονες προχωρημένοι πολύ στις νέες τεχνολογικές εξελίξεις. Είδα την επαρχία μας ανανεωμένη με μεγάλα σύγχρονα χωριά που θα σφύζουν από ζωή, με εγκαταστάσεις και υποδομές σύγχρονες και έναν τρόπο ζωής γεμάτο ενδιαφέροντα που θα καλούν τους νέους να παραμείνουν σ’ αυτά και να μεγαλουργήσουν.

Είδα το κράτος ν’ αξιοποιεί όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πατρίδας, με εκτεταμένη, συστηματική και οργανωμένη γεωργία από την οποία όλα τα  προϊόντα του ευλογημένου αυτού τόπου -λάδι, κρασί, ελιές, εσπεριδοειδή- να γεμίζουν τις αγορές του κόσμου. Είδα την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και των εναλλακτικών πηγών ενέργειας να ωφελούν τον απλό λαό και να μεγεθύνουν το εισόδημά του, είδα ένα σωρό νέες επιχειρήσεις από νέους Έλληνες με ικανότητες και γνώσεις, μηδενική ανεργία και συνθήκες εργασιακής αγοράς που θα αγαπούν, θα σέβονται και θα προστατεύουν τον ελεύθερο χρόνο ως κόρη οφθαλμού.

Είδα ένα λαό που τιμούσε την ιστορία του, αναγεννημένο μέσα από την επιστροφή στις παραδοσιακές του αξίες, μέσα από την οικογένεια την οποία όλοι μαζί –λαός, κράτος, επιστήμονες–  θα ενισχύουν ώστε να βγουν απ’ αυτήν άνθρωποι ηθικοί, συγκροτημένοι, ισορροπημένοι, και πάνω απ’ όλα Άνθρωποι. Κορωνίδα του λαού αυτού το φιλότιμο, η αλληλεγγύη, η φιλοπατρία.

Είδα μια πατρίδα μεγάλη ως συνισταμένη όλων αυτών, μια πατρίδα από την οποία έλαμπε το φως του ελληνικού πολιτισμού και της ρωμιοσύνης, ως παγκόσμιο παράδειγμα και ως εναλλακτική διέξοδος στη ζοφερή τραπεζοκρατική παγκόσμια δικτατορία. Τότε, λέει, όλοι οι λαοί, όλες οι χώρες του κόσμου, τα έθνη και οι πατρίδες έστησαν έναν κυκλικό χορό γύρω απ’ αυτήν τη νέα Ελλάδα και ζήτησαν κι αυτές να κοινωνήσουν στη χαρά της, θέλησαν κι αυτές να ζήσουν στο νέο κόσμο της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αντίβαρο στο σκοταδιστικό υλισμό που αντιμάχεται χρόνια, αλλά περισσότερο σήμερα, το πνεύμα.

Και η ελληνική πατρίδα σεμνή, χαρούμενη και σώφρων, μαθημένη απ’  τα αρχαία της τα χρόνια να τιμά και να σέβεται τον ξένο κι απ’ τα κατοπινά να αγαπά ακόμη και τον εχθρό, άπλωσε τα χέρια κι αγκάλιασε όλους τους λαούς και πρόσφερε αυτό που είχε μέχρι τέλους, όπως ο φτωχός Έλληνας χωρικός που έδινε το φαΐ της μέρας για να μη φύγει ο ξένος απεριποίητος.

Τώρα πάλι δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου, αλλά δάκρυα διαφορετικά, δάκρυα ελπίδας κι ανακούφισης.

Ναι! μπορώ να ονειρεύομαι, δόξα τω Θεώ είμαι ακόμη Έλληνας, είμαι ακόμη άνθρωπος!

.

Πηγή:Κοινωνική Ανατολή

.