Η παράκληση της Επαναστατικής Κυβερνήσεως του 1824 προς τον Ιωάννη Καποδίστρια

Βρισκόμαστε στις αρχές του 1824, στην πρώτη περίοδο του εμφυλίου πολέμου που είχε ξεσπάσει το περασμένο Φθινόπωρο, μεταξύ των Φιλικών και των Προκρίτων (Κοτζαμπάσηδων). Ο Ιωάννης Καποδίστριας ζεί εκείνη την εποχή στη Γενεύη, παραγκωνισμένος από τον Τσάρο και έχει αρχίσει να αναπτύσει επαφές με την Αγγλία προκειμένου να ενισχύσει την Εθνική μας υπόθεση. Λίγο πριν αρχίσει η κάμψη της Επαναστάσεως, αποστέλεται από το Εκτελεστικό (το ένα από τα δύο σώματα της Προσωρινής Διοικήσεως, το άλλο είναι το Βουλευτικό) προς τον Ιωάννη Καποδίστρια η ακόλουθη επιστολή:

.

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΙΩΑΝΝΗΝ Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΝ – Ναυπλίω, 1 Ιανουαρίου 1824

Εξοχώτατε!

Η φιλτάτη σου Ελλάς εναβρύνετο διά τας αρετάς του γνησιωτάτου τέκνου της, του ενδόξου και περικλεούς Καποδίστρια, όστις απέδειξεν εις τον πεφωτισμένον κόσμον το βάθος της Ελληνικής αγχινοίας, και ενέπνευσεν εις όλας τα καρδίας σεβασμόν προς τους απογόνους των παλαιών Αθηναίων και Σπαρτιατών, όστις αγάλλεται βλέπων ενσπαρμένα εις τους συμπολίτας του τα ευγενή αισθήματα της ελευθερίας και του πολιτισμού και ελπίζει από τον πατριωτισμόν του βελτίωσιν της τύχης του.

Εξοχώτατε Κόμη! ήτον προωρισμένον βέβαια να γεννηθής εις τον κόσμον διά την αθανασίαν. Η φύσις και η τύχη συνόμωσαν, διά να σε καταστήσουν ευεργέτην της πατρίδος σου, εις την οποίαν απέδωκας την παλαιάν της εύκλειαν και τα ιερά δίκαια, όσα ο Θεός εχάρισεν εις τον άνθρωπον. Δεν διήμαρτες των ελπίδων και της εφέσεως. Οι Έλληνες απεφάσισαν να αποθάνουν εντίμως, διά ν’ αποφύγουν τας συμφοράς της πικροτάτης δουλείας, και χείμαρροι αιμάτων, δακρύων, και ιδρώτων, τους απεκατέστησαν αξίους της ανεξαρτησίας.

Αλλά δεν είναι τόσον δύσκολον ν’ αποκτηση τις την ελευθερίαν του, όσον να την φυλάξη. Τα ελαττώματα της εξωλεστάτης τυραννίας βασιλεύουν εις τας παρούσας γενεάς, ή δ’ αμάθεια και πλεονεξία επαπειλούν την αρτισύστατον ανεξαρτησίαν του έθνους σου. Έχομεν αξίους πολεμικούς, αλλ’ υστερούμεθα εναρέτων ανδρών και αναλόγως αξίων με τας περιστάσεις μας, διότι η επιστήμη της πολιτικής είναι δυσκολώτατον μάθημα.

Εγινέποτε πρόβλημα εις την Γαλλίαν, άν οι Έλληνες ήναι άξιοι ν διοικηθούν ελευθερωθέντες. Φιλόσοφος δε Γάλλος διετείνετο, ότι είναι αδύνατον, και κατά δυστυχίαν η πείρα κινδυνεύει να το αποδείξη. Έχομεν όπλα, έχομεν χρήματα, έχομεν αρκετούς πόρους και τρόπους, διά να νικήσωμεν τον βάρβαρον και ν’ ασφαλίσωμεν τα Ελληνικά δίκαια. Αλλ’ η αμάθεια και πλεονεξία επέφερε γενικήν αδράνειαν, ανυπέρβλητον αχρηματίαν. Εισέτι δεν εφάνη άνθρωπος μεγαλοφυής εις την Ελλάδα. Όλοι αισθάνονται τα δεινά, όλοι ταλανίζουν την πατρίδα, ουδείς ο επιφέρων την θεραπείαν. Ο νόμος δεν ισχύει, η διοίκησις νηπιάζει, ο ισχυρότερος θριαμβεύει, τα ιδιαίτερα συμφέροντα καταλύουν τα γενικά, και ο καθείς νομίζει τον εαυτόν του κέντρον της φύσεως. Οι λαοί απηύθησαν, κεχηνότες περιμένουν να ιδούν άνθρωπον άξιον ν’ αναλάβη τας ηνίας της κυβερνήσεως. Και, αν ο τοιούτος άνθρωπος ήναι ενάρετος, εσώθη η Ελλάς. Οι καλοί πατριώται έχουν ήδη προσηλωμένην όλην την προσοχήν των εις το έκλαμπρον υποκείμενόν Σου, και άπαντες Σε περιμένουν να συντελέσης εις την κοινήν σωτηρίαν. Μόνος η Εξοχότης σου δύνασαι να επιφέρης την ευκταίαν μεταβολήν, να εμπνεύσης τον πατριωτισμόν, να ενισχύσης τον νόμον, και να στερεώσης την ανεξαρτησίαν του έθνους σου κτλ.

Εξοχώτατε! η πατρίς σου, η φιλτάτη σου Ελλάς απεφάσισε να θυσιασθή ενδόξως. Η υπερτάτη δύναμις την εβοήθησε και ανεδείχθη τροπαιούχος, και κατεκλόνισε τον κολοσσόν της Τουρκικής τυραννίας. Αλλα θα χαθή φυσικώς τέλος πάντων, αν οι αγαθοί πατριώται, οι μόνοι σωτήρες της, δεν δράμουν εις βοήθειάν της. Η Εξοχότης Σου έχεις βέβαια φυσικήν ροπήν να θυσιάσης και την ζωήν σου δια την σωτηρίαν της. Οι καλοί πατριώται Σου Σε επιθυμούν. Ας ίδη λοιπόν πραγματικώς η πανάποτμος Ελλάς την εκπλήρωσιν του ιερωτάτου τούτου χρέους σου, ήτις σε περιμένει μ’ ανοικτάς τας αγκάλας. Ο ευγενής και αγαθός πατριώτης κύριος Δημήτριος Περρούκας κτλ. αξιούμενος της ευνοίας και ευηκοΐας σου, αναμφιβόλως θα ζωγραφίσει με ζωηρότερα χρώματα όλην την κατάστασιν της Ελλάδος και τα ομολογουμένως συντείνοντα εις την σωτηρίαν της, και διετάχθη να μας ιδεάση περί της σεβαστής αποφάσεώς Σου. Έχει δε ανάγκην των βαθυφρόνων και πατριωτικών συμβουλών Σου, και ας εφοδιασθή κατά το δοκούν.

Ο Πρόεδρος Π. (Πετρόμπεης) ΜΑΥΡΟΜΗΧΑΛΗΣ
(Τ.Σ.) ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕΤΑΞΑΣ.
Δι απουσίαν του Γραμματέως Ν.ΣΠΗΛΙΑΔΗΣ.

.

Πηγή: ΕΠΙΣΤΟΛΑΙ Ι.Α. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΜΕΤΑΦΡΑΣΘΕΙΣΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΠΑΡΑ ΜΙΧΑΗΛ Γ. ΣΧΙΝΑ, ΤΟΜΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ, ΑΘΗΝΗΣΙΝ ΕΚ ΤΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ Γ.ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΟΣ 1843, σελ. 433 – 434

Για την αντιγραφή: Πετροβούβαλος/Αβέρωφ