H “Επιστημολογία” του Νταβούτογλου

makeleio.gr

Μάριος Ευρυβιάδης – Εκδόσεις Ποιότητα

Ο ανώνυμος δημοσιογράφος της Χουριέτ (αγγλική έκδοση 28/8) μας γνωστοποιεί ότι η λέξη “επιστημολογία” (και παράγωγά της) -“epistimological”, έχει γίνει περιζήτητη και από τις πιο διερευνόμενες (most searched)/αναζητούμενες λέξεις στην μηχανή αναζήτησης Google. Και ο λόγος; Διότι την χρησιμοποίησε σε ομιλία του ο Πρωθυπουργός, πλέον, της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου στις 27/8/ στο συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης που τον εξέλεξε Πρόεδρο του και, κατ´επέκταση, Πρωθυπουργό – διάδοχο του απο τις 28/8/ Προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν. Εννοούσε, βέβαια, ο δημοσιογράφος ότι την ψάχνουν την λέξη στην Τουρκία για να κατανοήσουν οι Τούρκοι την σημασία και ετυμολογία της και όχι στον υπόλοιπο κόσμο.

Οραματιζόμενος μια “Νέα Τουρκία” που άρχισε να οικοδομείται από τους ισλαμιστές του Ερντογάν και του κόμματός του Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης από το 2001 (ως συνεχιστές του ισλαμιστή Νεχμετίν Ερπαγκάν Χότζια, στα πόδια του οποίου μαθήτευσε ο Ερντογάν), ο Νταβούτογλου ενσωματώνει την “Νέα Τουρκία” σε μια “νέα πολιτισμική αφύπνιση και ως αναπόσπαστο μέρος ενός οικουμενικού καλέσματος υπέρ του πολιτισμού και του ανθρωπισμού σε μια περίοδο κατά την οποία η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει υπαρξιακά και επιστημολογικά (existential and epistemological) προβλήματα αναφορικά με τον πυρήνα των αξιών της (core values).” Καλά διαβάσατε.

Επιστημολογία είναι η θεωρία της γνώσης αλλά (παράλληλα/ταυτόχρονα) και των δικαιολογημένων ή, επί το ορθότερον, εκλογικευμένων πεποιθήσεων. Η θεωρία γνώσης του Νταβούτογλου, η “επιστημολογία” του, είναι η … μεταφυσική. Είναι το Κοράνι και η Σούννα. Ο Νταβούτογλου είναι πιστός ορθόδοξος Σουννίτης μουσουλμάνος. Είναι ισλαμιστής και … πνευματικός τζιχαντιστής. Τα “επιστημολογικά προβλήματα αναφορικά με τον πυρήνα των αξιών” της ανθρωπότητας, στα οποία αναφέρεται στη ομιλία του, είναι μεταξύ “πιστών” και “απίστων” με τους τελευταίους να συναποτελούν όλους τους μη Σουνίτες του κόσμου. Που είναι όλοι καταδικασμένοι, εκτός εάν ανακαλύψουν και αυτοί τον “ορθό δρόμο”( dogru yol) ή αλλιώς, την Νταβοuτογλιανή “επιστημολογία” και τον συναφή Σουννιτικό πυρήνα αξιών. Να γίνουν όλοι δηλαδή μουσουλμάνοι, Σουνίτες όμως. Όπως αυτός, όπως ο Ερντογάν, όπως ο Χότζιας Ερπαγκάν, κ.α.

Πριν μερικά χρόνια , μαζί με άλλους συνάδελφους συμμετείχα σε μια ημερίδα που οργάνωσε στη Λευκωσία το Κυπριακό Κέντρο Μελετών με την ευκαιρία της κυκλοφορίας, στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ποιότητα (2010), του περιβόητου πλέον βιβλίου του Νταβούτογλου Το στρατηγικό βάθος [σελίδα facebook]. Υποστήριξα τότε ότι όσο σημαντικό και να είναι το βιβλίο αυτό, αναφορικά με τις ιμπεριαλιστικές αλλά και ναζιστικές ονειρώξεις του Νταβούτογλου (το οποίο για εμάς ήταν, διότι απομυθοποιούσε την εικόνα της Τουρκίας ως “παραγωγού” ειρήνης κσι ασφάλειας στην περιοχή την οποία οι δικοί μας ταγοί και πρόθυμοι διανοούμενοι υιοθέτησαν και προωθούσαν επιπόλαια και μέχρι γελοιότητας), ήταν λιγότερο επικίνδυνο απο την διδακτορική διατριβή του Νταβούτογλου. Αναθεωρημένη αυτή κυκλοφόρησε στα αγγλικά, το 1993, με το βαρύγδουπο τίτλο Alternative Paradigms: The Impact of Islamic and Western Weltanschauungs on Political Theory (University Press of America). Οι Εκδόσεις Ποιότητα και πάλι μας προσέφεραν το βιβλίο στα ελληνικά Εναλλακτικές Κοσμοθεωρίες: Η Επίδραση της Ισλαμικής Κοσμοθεωρίας στην Πολιτική Θεωρία (2011) [σελίδα facebook].

Κοντολογίς ο Νταβούτογλου βγάζει σκάρτη όλη την δυτική κοσμοθεωρία, κοσμική και μή, αλλά ακούστε γιατί. Διότι δεν προκύπτει απο την αρχή του tawhid, δηλαδή την αρχή της απόλυτης μοναδικότητας του Θεού όπως αυτή αποδίδεται στα 4 εδάφια της Σούρας 112 του θεόπνευστου Κορανίου, γνωστής ως Σούρα ελ Ιχλάς (Η Ειλικρίνεια – Απόλυτη Πίστη). Κατά την Σούρα αυτή “Ο Θεός (Αλλάχ) είναι Ένας και Μοναδικός, Είναι Απόλυτος, Αιώνιος (απ´αυτόν όλα τα πλάσματα έχουν ανάγκη), Ποτέ δεν γέννησε και ποτέ δεν Γεννήθηκε , Και δεν υπάρχει κανείς όμοιός Του.” Μόνο αυτή την μορφή μονοθεϊσμού αποδέχεται το Ισλάμ.

Από την αρχή αυτή του tawhid προκύπτουν πολιτικές συνέπειες με κυρίαρχη αυτή της ενότητας της πίστης και των πιστών. Και είναι γύρω απο την αρχή αυτή που οικοδομείται και οικοδομεί ο Νταβούτογλου την “εναλλακτική” με την Δύση κοσμοθεωρία, την ισλαμική (αλλά Σουνιτική, πάντοτε) που είναι βέβαια και η “ορθή”. Ο άνθρωπος είναι πρωτίστως, όπως και ο προστάτης και Πρόεδρός του, ζηλωτής μουσουλμάνος. Και το γεγονός αυτό έχει τις δικές του πολιτικές συνέπειες. Τις βλέπουμε στην καταβάθρωση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, ειδικά στην Αραβική Μέση Ανατολή, περιοχή που κατά την Νταβουτογλιανή θεώρηση συνιστά το κατ´εξοχή “στρατηγικό βάθος” της Τουρκίας. Τις βλέπουμε και στην εσωτερική πολιτική. Η αναβάθμιση του Νταβούτογλου σε πρωθυπουργό της χώρας αποτελεί περίτρανη απόδειξη ότι η “Νέα Τουρκία” οικοδομείται στην βάση αρχών και αξιών όχι απλώς ξένων αλλά και απροκάλυπτα εχθρικών έναντι της Δύσης με ότι αυτό συνεπάγεται για Κύπρο και Ελλάδα. Το δε “πρόγραμμα” για την “Νέα Τουρκία” αποσκοπεί, κατά δημόσια παραδοχή του νέου Πρωθυπουργού, στο κλείσιμο της “ενενηκονταετούς παρένθεσης”, όπως χαρακτήρισε την Κεμαλική περίοδο εκκοσμίκευσης ο Νταβούτογλου. Ο δε Πρόεδρός του, όπως και αυτός διατύπωσε δημόσια, φιλοδοξεί το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης να κυβερνά την Τουρκία το 2071, ημερομηνία που θα σηματοδοτεί χιλιετίδα από τη εμφάνιση των εξισλαμισμένων Τούρκων στην Μικρά Ασία ( μάχη του Μάνζικερτ κατά των Βυζαντινών).

Που αφήνουν όλα αυτά τον Πρόεδρο Αναστασιάδη; Από “κοινούς φίλους” διαρρέει (τι κάνει νιάου στα κεραμίδια;) ότι έχει μηνύματα πως ο Ερντογάν “θέλει λύση”. Και κατά τον Κ. Βενιζέλο του “Φιλελευθέρου” απέστειλε και ειδική επιστολή στον Τούρκο Πρόεδρο, μέσω του Έλληνα ΥΠΕΞ που παραβρέθηκε στην ορκωμοσία στις 28/8, αναμένοντας κάποιο “positive feedback” ή κάποιο “signal”, όπως θα του έλεγαν οι συμβουλάτορές του. Μόνος του έγραψε την επιστολή και σε προεδρικό επιστολόχαρτο; Ή αφαίρεσε και αυτός την σημαία όπως ο προκάτοχός του Βασιλείου για να αυξήσει τα ποσοστά επιτυχίας; Έστειλε ξεχωριστή επιστολή ή τουλάχιστον αντίγραφο και στον Πρωθυπουργό Νταβούτογλου, ή τον αγνόησε με ότι αυτό συνεπάγεται;

Πάντως άμεση προτεραιότητα του διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου μέχρι το καλοκαίρι του 2015 είναι να κερδιθούν οι βουλευτικές εκλογές. Τις χρειάζονται και οι δυό. Τις χρειάζεται ο Νταβούτογλου για να αποκτήσει λαϊκή νομιμοποίηση, που σήμερα δεν κατέχει και το γνωρίζει. Τις χρειάζεται και ο Ερντογάν ώστε το κόμμα να έχει τις απαιτούμενες ψήφους για την αλλαγή του υφιστάμενου Συντάγματος (του 1982) ώστε να αποκτήσει ο Ερντογάν τις προεδρικές υπερεξουσίες που διακαώς επιθυμεί . Για να είναι και Πρόεδρος το 2023 στα 100 χρόνια της έστω και πάλαι ποτέ κεμαλικής Τουρκίας (της “παρένθεσης”, κατά Νταβούτογλου) αφού είναι μάλλον αδύνατο να προεδρεύει το 2071 στα χίλια χρόνια που άρχισε η κυριαρχία του Ισλάμ στη Μικρά Ασία. Εκτός, βέβαια, εάν ο Αλλάχ εντυπωσιασθεί απο την πίστη αυτού και του Νταβούτογλου, οπότε όλα είναι δυνατά. Και για τους δυό. Όχι όμως και για τον Αναστασιάδη. Ο δικός μας Θεός, της Αγίας και Ομοούσιας Τριάδας, μας έκοψε τα θαύματα εδώ και χρόνια. Εμείς τα κάνουμε μόνοι μας τα θαύματα. Ίσως η επιστολή Αναστασιάδη…

Εκδόσεις Ποιότητα