Σκάκι βουτηγμένο στο αίμα

media.photobucket.com

Του Pepe Escobar από το Asia Times Online

###

«Οι πληροφορίες και τα γεγονότα είχαν προσαρμοστεί γύρω από την πολιτική ατζέντα.» Όλοι θυμούνται το Υπόμνημα της Ντάουνινγκ Στριτ που αποκάλυψε την «πολιτική» των Μπους/Μπλαιρ στη δρομολόγηση της επίθεσης/εισβολής/κατοχής του Ιράκ το 2003. Η «πολιτική» ήταν να ξεφορτωθούν τον Σαντάμ Χουσεΐν με έναν πόλεμο αστραπή. Η δικαιολογία ήταν: «τρομοκρατία» και (ανύπαρκτα) όπλα μαζικής καταστροφής, τα οποία είχαν «εξαφανιστεί», τοποθετηθεί σε φορτηγά βαθιά μέσα στη Συρία. Ξεχάστε τις πληροφορίες και τα γεγονότα.

Η τραγωδία του MH17 – που παρεμπιπτόντως μεταμορφώθηκε σε ένα όπλο μαζικής καταστροφής – μπορεί να θεωρηθεί ως μια στρεβλή επανάληψη της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στο Ιράκ. Δεν υπάρχει ανάγκη για ένα υπόμνημα αυτή τη φορά. Η «πολιτική» της Αυτοκρατορίας του Χάους είναι σαφής και πολύπλευρη: Διαφοροποίηση του «κόμβου προς την Ασία» εγκαθιστώντας ένα προγεφύρωμα στην Ουκρανία για να υπονομευθεί το εμπόριο μεταξύ Ευρώπης και Ρωσσίας. Επέκταση του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) στην Ουκρανία. Σπάσιμο της Ρωσσικής-Κινεζικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης. Παύση με κάθε τρόπο της εμπορικής/οικονομικής Ευρασιατικής ολοκλήρωσης – από την εταιρική σχέση Ρωσσίας/Γερμανίας μέχρι τους Νέους Δρόμους του Μεταξιού που συναντιώνται από την Κίνα μέχρι την Κοιλάδα του Ρουρ. Διατήρηση της Ευρώπης υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ.

Ο βασικός λόγος για τον οποίο ο Ρώσσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν «εισέβαλε» στην Ανατολική Ουκρανία – όσο και αν τον έβαλαν στον πειρασμό η Ουάσινγκτον και το ΝΑΤΟ – για να σταματήσει μία υποβοηθούμενη από στρατιωτικούς συμβούλους των ΗΠΑ σφαγή αμάχων, ήταν διότι δεν ήθελε να ανταγωνιστεί την Ευρωπαϊκή Ένωση, κορυφαία εμπορική συνέταιρο της Ρωσσίας.

Σαφώς, η παρέμβαση της Ουάσινγκτον στο Κοσσυφοπέδιο, επικαλούμενη το ‘Ευθύνη να Προστατεύσουμε’, δικαιολογήθηκε τότε για τους ίδιους ακριβώς λόγους που θα μπορούσε και η Ρωσσία τώρα να επικαλεστεί για να παρέμβει στο Ντονέτσκ και στο Λουχάνσκ. Μόνο που η Μόσχα δεν θα το κάνει – διότι το Κρεμλίνο παίζει στρατηγικό παιχνίδι που βλέπει μπροστά στο χρόνο.

Η τραγωδία με το MH17 ίσως να ήταν ένα φρικτό λάθος. Αλλά μπορεί επίσης να ήταν ένα απελπισμένο τέχνασμα των τσιρακιών της Αυτοκρατορίας του Χάους στο Κίεβο. Μέχρι τώρα, οι Ρωσσικές πληροφορίες ενδεχομένως να έχουν πλήρη κατανόηση των βασικών παραμέτρων. Ο προβλέψιμος τρόπος δράσης της Ουάσινγκτον ήταν να χτυπήσει γρήγορα, να ανάψει, και στη θεωρία να κερδίσει τον πόλεμο των εντυπώσεων, απελευθερώνοντας τη γνωστή στρατιά των «κορυφαίων στελεχών» που ξεχείλιζαν με αποδεικτικά στοιχεία από τα κοινωνικά δίκτυα. Η Μόσχα θα χρειαστεί χρόνο για να οικοδομήσει μια σχολαστική έκθεση, και μόνο τότε θα την παρουσιάσει λεπτομερώς.

Η ηγεμονία χάθηκε

Η Μεγάλη Εικόνα καταμαρτυρά ότι η ελίτ της Αυτοκρατορίας του Χάους είναι εξαιρετικά ανήσυχη. Πάρτε τον Δρ Ζμπίγκνιου «Την Μεγάλη Σκακιέρα» Μπρεζίνσκι, ο οποίος ως πρώην μέντορας της εξωτερικής πολιτικής έχει τα αυτιά του ολοένα και πιο αποθαρρυμένου εφημεριδοπώλη στα γραφεία του Λευκού Οίκου. Ο Δρ Ζμπιγκ [ 🙂 ] ήταν στο CNN αυτήν την Κυριακή και προκάλεσε τους ηγέτες της Ευρώπης να «ορθώσουν ανάστημα στον Πούτιν». Αναρωτιέται αν «η Ευρώπη θέλει να γίνει ένας δορυφόρος» και ανησυχεί για «μια στιγμή αποφασιστικής σημασίας για το μέλλον του συστήματος – του παγκόσμιου συστήματος».

Και για όλα φυσικά φταίει ο Πούτιν: «Δεν ξεκινάμε εμείς τον Ψυχρό Πόλεμο. Αυτός (ο Πούτιν) τον ξεκίνησε. Έχει βάλει όμως τον εαυτόν του σε φοβερό αδιέξοδο και σθεναρά υποψιάζομαι ότι [υπάρχουν] πολλοί άνθρωποι στη Ρωσσία, ακόμη και κοντά του, που ανησυχούν ότι η θέση της Ρωσσίας στον κόσμο υποβαθμίζεται δραματικά, ότι η Ρωσσία έχει αρχίσει να αποτυγχάνει οικονομικώς, ότι η Ρωσσία απειλείται από το ενδεχόμενο να γίνει δορυφόρος της Κίνας, ότι η Ρωσσία αυτο-απομονώνεται και γίνεται αναξιόπιστη.»

Προφανώς ο Δρ Ζμπιγκ είναι μακάρια ανενημέρωτος όσον αφορά τα λεπτότερα σημεία της Ρωσσικής-Κινεζικής στρατηγικής εταιρικής σχέσης, την συντονισμένη τους φωνή στο εσωτερικό των χωρών BRICS, των G-20, και μυριάδων άλλων μηχανισμών. Το εμπορικό του σήμα, αυτό της Ρωσσοφοβίας, πάντα τον συνεπαίρνει στο τέλος. Και να σκεφτεί κανείς ότι στο τελευταίο του βιβλίο, Στρατηγικό Όραμα (2012) [Strategic Vision], ο Δρ Ζμπιγκ ήταν υπέρ μιας διευρυμένης «Δύσης» που θα έχει προσαρτήσει την Τουρκία και τη Ρωσσία, με την Αυτοκρατορία του Χάους να ποζάρει ως δύναμη «προώθησης» και «εγγύησης» της ευρύτερης ενότητας στη Δύση, και ως δύναμη «εξισορρόπησης» και «μεσολάβησης» μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων στην Ανατολή. Μια γρήγορη ματιά στο ιστορικό από το 2012 – Λιβύη, Συρία, Ουκρανία, περικύκλωση Κίνας – αποκαλύπτει την Αυτοκρατορία του Χάους μόνο ως υποκινήτρια του, ποιού άλλου, του χάους.

Τώρα συγκρίνετε τον φοβισμένο Δρ Ζμπιγκ με τον Ιμμάνουελ Γουόλλερστιν (Immanuel Wallerstein) – που επηρρέασε σε μεγάλο βαθμό το βιβλίο μου γεωππολιτικής, Globalistan το 2007. Σε αυτό το άρθρο (στα Iσπανικά) ο Γουόλλερστιν υποστηρίζει ότι η Αυτοκρατορία του Χάους δεν μπορεί απλά να αποδεχτεί την γεωπολιτική της παρακμή – και για αυτόν τον λόγο έχει γίνει τόσο επικίνδυνη. Η αποκατάσταση της ηγεμονίας της στο «σύστημα του κόσμου» [σημ. Φαίης, «world system theory«, μία έννοια που έχει αναπτύξει ο Γουόλλερστιν] έχει γίνει υπέρτατη εμμονή, και εδώ είναι που ολόκληρη η «πολιτική» αποτελεί το απαραίτητο υπόβαθρο στην τραγωδία του MH17 και αποκαλύπτει την Ουκρανία ως το απόλυτο ‘κάνε κάτι ή πεθαίνεις’ πεδίο μάχης.

Στην Ευρώπη, τα πάντα εξαρτώνται από τη Γερμανία. Ειδικά μετά από το σκάνδαλο με την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας και τις επιπτώσεις του, το βασικό ερώτημα στο Βερολίνο είναι πώς θα τοποθετηθεί γεωπολιτικά παρακάμπτοντας τις ΗΠΑ. Και η απάντηση, όπως την σπρώχνουν πιεστικά πολλές μεγάλες Γερμανικές επιχειρήσεις, βρίσκεται σε μια στρατηγική εταιρική σχέση με τη Ρωσσία.

Δείξε μου τον πύραυλο

Σιγά-σιγά, χωρίς δημοσιότητα και χωρίς περιστροφή, ο Ρωσσικός στρατός αρχίζει να παραδίδει τα κομμάτια. Εδώ, προσφορά του μπλογκ Vineyard of The Saker, βρίσκεται η πιο κρίσιμη παρουσίασή του μέχρι τώρα. Όπως το The Saker το έθεσε, η Ρωσσία είχε – και έχει – «ραντάρ με ικανότητα ορατότητας 20/20», ή πλήρη εποπτεία του φάσματος, για ό,τι συμβαίνει στην Ουκρανία. Και ναι, πιθανώς, το ίδιο μπορεί και το ΝΑΤΟ. Αυτά που λέει το Ρωσσικό Υπουργείο Άμυνας είναι εξίσου σημαντικά με τα στοιχεία που παρουσιάζει στους εμπειρογνώμονες για να προχωρήσουν στις έρευνές τους.

Το κατεστραμμένο δεξιό μέρος της μηχανής του MH17 υποδηλώνει κεφαλή υψηλού αντιαρματικού εκρηκτικού (shape charge) από πύραυλο αέρος-αέρος – και όχι από Buk, αυτό συμφωνεί και με την παρουσίαση του Ρωσσικού Υπουργείου Άμυνας το οποίο επισήμανε την παρουσία ενός Ουκρανικού SU-25 που ακολουθούσε τα ίχνη του MH17. Ολοένα και περισσότερο, το σενάριο Buk – το οποίο πούλησε με υστερία η Αυτοκρατορία του Χάους – απορρίπτεται. Για να μην αναφέρουμε, και πάλι, ότι δεν υπήρξε ούτε ένας αυτόπτης μάρτυρας που να είδε το πολύ ευδιάκριτο σε πάχος ίχνος πυραύλου που θα ήταν σαφώς ορατό εάν είχε χρησιμοποιηθεί πύραυλος Buk.

Πέρα από το αδιαμφισβήτητο γεγονός του Ουκρανικού SU-25 που σκίαζε το MH17, πολλά αναπάντητα ερωτήματα παραμένουν, μερικά εμπλέκουν μία αδιευκρίνιστη διαδικασία ασφαλείας στο αεροδρόμιο Σκίπχολ (Schiphol) του Άμστερνταμ – όπου την ασφάλεια τη διαχειρίζεται η ICTS, μια Ισραηλινή εταιρεία που εδρεύει στην Ολλανδία και ιδρύθηκε από πρώην αξιωματούχους της Ισραηλινής μυστικής υπηρεσίας Shin Bet. Και έπειτα υπάρχει και η ανεξήγητη παρουσία «ξένων» συμβούλων στον πύργο ελέγχου του Κιέβου.

Όπως ο Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία δεν είχε απολύτως κανένα κίνητρο να «δηλητηριάσει τον ίδιο του το λαό» – όπως διατυμπάνιζαν οι υστερικές αναφορές – έτσι και οι φεντεραλιστές της Ανατολικής Ουκρανίας δεν έχουν κίνητρο να ρίξουν ένα πολιτικό αεροπλάνο. Και όπως η Ουάσινγκτον δεν δίνει δεκάρα για την τρέχουσα σφαγή αμάχων στη Γάζα, έτσι δεν δίνει δεκάρα και για τους θανάτους των πολιτών στο MH17. Η μία και μοναδική εμμονή είναι να αναγκάσει τους Ευρωπαίους να επιβάλλουν κυρώσεις μέχρι θανάτου στη Ρωσσία. Μετάφραση: να σπάσουν την εμπορική και γεωπολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης και της Ρωσσίας.

Μία εβδομάδα πριν από την τραγωδία του MH17, το Ρωσσικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών ήδη έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την Χαοτική «πολιτική» της Αυτοκρατορίας και την άρνησή της να «τηρεί τις αρχές και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τους κανόνες και το πνεύμα του υπάρχοντος συστήματος των διεθνών σχέσεων.»

Η Μόσχα, καθώς θα χτίζει την υπόθεση της τραγωδίας του MH17 θα περιμένει με υπομονή να απομυθοποιήσει τους ισχυρισμούς του Κιέβου και να μεγιστοποιήσει την αξιοπιστία της. Το παιχνίδι τώρα μεταφέρεται στα μαύρα κουτιά και στον καταγραφέα συνομιλιών του πιλοτηρίου. Ωστόσο, η Ουκρανία θα παραμείνει το ‘κάνε κάτι ή πεθαίνεις’ πεδίο μάχης – ένα σκάκι βουτηγμένο στο αίμα.

###

Ο Pepe Escobar είναι ο συγγραφέας του «Globalistan: How the Globalized World is Dissolved into Liquid War», (Nimble Books, 2007), «Red Zone Blues: a snapshot of Baghdad during the surge», (Nimble Books, 2007), και «Obama does Globalistan», (Nimble Books, 2009).

Μπορείτε να επικοινωνήστε μαζί του στο: pepeasia@yahoo.com

Μετάφραση Φαίη/Αβέρωφ

Asia Times Online