Ἔπεσε μέ μπαμπεσιά ἡ Νάουσα; (Ἀπρ. 1822)

Ο Ι. K. Βασδραβέλλης (στο βιβλίο του «Οι Μακεδόνες κατά την επανάστασιν του 1822», έκδοσις 3η, σελίς 186) λέει: «Η τύχη της Νάουσας είχε κριθεί στρατιωτικώς, διότι ήτο αδύνατον στρατός 12.000 ανδρών τακτικών μετ’ ισχυρού πυροβολικού και πολλών χιλιάδων τούρκων χωρικών, εξοπλισμένων, εκ των πέριξ και διαθέτων συνεχείς εφεδρείας και αφθονίαν παντοειδών εφοδιών, να μην επιβληθεί τελικώς επί του αντιπάλου ανδρείου μεν αλλά άνευ γενικωτέρου αρχηγού περιωπής, και μελετημένου σχεδίου άμυνας.

Ο Εμπού Λουμπούτ, από της 14ης Απριλίου 1822, λαβών και νέας ενισχύσεις εκ τουρκικών φρουρών της Δυτικής Μακεδονίας (και Φιλιππίδη σελ. 59), άρχισε την τελικήν επίθεσιν κατόπιν σφοδρού βομβαρδισμού, όστις διήρκεσεν χωρίς ανάπαυλαν επί τέσσαρας ημέρας και νύχτας και την 18ην Απριλίου, κατορθώσας να εκβιάσει την πύλην του Αγίου Γεωργίου, εισήλθεν εις την Νάουσαν. Αλαλλάζοντες οι κατακτηταί επεδόθησαν εις τον εμπρησμόν της πόλεως και εις την ανελέητον σφαγήν παντός συλλαμβανομένου προελαύνοντες».

Γιά τήν συνέχεια…ΕΔΩ