Ὁ σεισμός τῶν Ἀλκυονιδῶν (24 Φεβ.1981,22:55′)
Posted by ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ στο 24 Φεβρουαρίου, 2014
Σεισμός 6,6 ρίχτερ συγκλονίζει την Περαχώρα, το Βραχάτι, το Κιάτο, το Λουτράκι, την Κόρινθο, την Κινέττα, τα Μέγαρα και την Αθήνα. 85000 κτίρια περίπου υπέστησαν βλάβες (από αυτά πάνω από 20.000 κρίθηκαν ως μη επισκευάσιμα). Παρατηρήθηκαν σε διάφορα μέρη φαινόμενα ρευστοποίησης, πτώσεις βράχων καθώς και ασθενές θαλάσσιο κύμα βαρύτητας…
Οι μεγαλύτερες ζημιές σημειώθηκαν στην Περαχώρα (τα περισσότερα κτίρια βγήκαν ακατάλληλα, ενώ τρύπησε ακόμα και το υδραγωγείο), στην Κινέττα (όπου κατέρρευσε τετραώροφο ξενοδοχείο και μετά από μια πολύωρη διασωστική επιχείρηση, ανασύρεται ζωντανός από τους πυροσβέστες ο Βαγγέλης Μπούσουλας), στα Μέγαρα (όπου έφυγε από τη ζωή και η σύζυγος του δημάρχου), στο Λουτράκι, στην Κόρινθο, στο Βραχάτι Κορινθίας, (από τα ερείπια ξενοδοχείου που κατέρρευσε ανασύρονται νεκροί δύο γυναίκες και ένας νεαρός άνδρας), στο Κιάτο και στην Αθήνα.
Στην Αθήνα, το διήμερο μεταξύ 24 και 26 Φεβρουαρίου, οι πυροσβεστικές δυνάμεις, απεγκλωβίζουν εκατοντάδες άτομα από ανελκυστήρες, βοηθούν στην απομάκρυνση ασθενών και ηλικιωμένων από τα σπίτια τους, κατεβάζουν οικοσκευές από ετοιμόρροπες πολυκατοικίες, απομακρύνουν ετοιμόρροπα αντικείμενα, ενώ επεμβαίνουν για την κατάσβεση δεκάδων πυρκαγιών. Οι μετασεισμοί που ακολούθησαν το επόμενο διάστημα έθεσαν σε επιφυλακή το σύνολο του Πυροσβεστικού Σώματος, για την αντιμετώπιση των καταστροφών.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ: Αλκυονίδες Περαχώρας,1981 (ΟΑΣΠ)
Γιώργης said
Τὶ μᾶς θύμισες τώρα, Ἀνδρέα.
Πώ-πω τὶ «κούνημα» ἦταν αὐτό…. ! Εὐχομαι νὰ μὴν τὸ ξαναζήσουμε ἀλλὰ οἱ στατιστικὲς λένε ἄλλα…
Καλημέρα.
ANΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ said
…χώρια πόσα «κουσούρια» ἄφησε…
Καλημέρα καί καλή ‘βδομάδα
Γιώργης said
Ἐπίσης!
Γιώργης said
Κουσούρια…;
ANΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ said
…δημαρχέϊκα; 🙄
Γιώργης said
Γιὰ Ἀθήνα ἐννοεῖς;
ANΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ said
Ὀλοῦθε… 😉
Γιώργης said
Δὲν τὸ κάνεις λιανά…; 🙂
ANΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ said
Ἄααα,μόνο σπόντες πετάω…δέν θίγω ὑπολήψεις 😆
Γιώργης said
Ἄντε βρέ..! 😀
γιωργος ηρακλειο said
Χαιδαρι,,,φανταράκος ,,,βραδυ και ετοιμαζόμαστε να την πέσουμε για τούφεν οπου ακούω ενα θόρυβο λες και τραβούσαν τα σιδερένια κρεβάτια(τα διώροφα),,,,και ξαφνικά ο Εγκελαδος με το τσιφτετέλι του σε χάι ντεφινίσιον,,
ολοι έτρεξαν και βγήκαν ουρλιάζοντας εξω,,,εγω (συνηθισμένος σε σεισμούς) ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου να κοιτώ το δοκάρι στο ταβάνι απο πάνω μου και να λεω «Τετοιο δοκαρι,,,μαλλον,,δεν πέφτει,, βοήθα Παναγια μου,,,να μην πέσει»,,αφου σταμάτησε το κουνημα ξεκίνησα να βγω εξω όπου ενας άλλος φαντάρος κατέβαινε τα σκαλιά απο τον επάνω οροφο σαν μανιασμένος ουρλιάζοντας «σεισμοοος» ,,(αυτός μαλλον τα έπιανε ολα σε δεύτερο χρόνο),,οπως κατέβαινε πέφτει πανω μου ο μπουζούκης και με τσάκισε ο παλιολαλάκας,,, ετσι εγω ήμουν το μοναδικό θυμα του στρατού απο τον σεισμό 😆
Γιώργης said
…