ΑΒΕΡΩΦ

Διαδικτυακό Θωρηκτό

  • Ἡ Ἱστορία,ΔΕΝ ἀλλάζει !

  • Ἡ Μακεδονία εἶναι Ε Λ Λ Α Δ Α

  • Πρόσφατα άρθρα

  • Kατηγορίες

  • Υπέρ της ζωής, κατά των εκτρώσεων

  • ΓΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ

  • Η ΒΟΡ.ΗΠΕΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

  • Ἀπό τήν Φλωρεντία,στήν ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

  • ΜΕΤΑΜΟΥΣΕΙΟΝ – Θ/Κ «Γ.ΑΒΕΡΩΦ»

  • Μαθαίνουμε…

  • ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ

  • ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΝ

  • ΝΕΩΤΕΡΟ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ «ΗΛΙΟΥ»

  • ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ (Δ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΥ)

  • ΛΕΞΙΚΟΝ ΗΣΥΧΙΟΥ

  • ΛΕΞΙΚΟΝ «LIDDEL-SCOTT»

  • ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ

  • ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ

  • 324 – 1453

  • ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ

  • 1 8 2 1

  • Ἀπομνημονεύματα Ἡρώων τοῦ 1821

  • Ὁ ΕΛΛΗΝΟ – ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ τοῦ…

  • ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝ (1904-8)

  • ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ’12- ’13

  • ΤΟ ΠΝ ΤΙΜΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ

  • Α’ ΠΠ (1914-18)

  • Μ.ΑΣΙΑ (1919-22)

  • O X I (1940-41)

  • ΙΩΑΝ.ΜΕΤΑΞΑΣ

  • ΕΑΡΙΝΗ ΕΠΙΘΕΣΙΣ (9-24 Μαρ.1941)

  • Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΟΧΥΡΩΝ (1941)

  • Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (1941)

  • Β’ ΠΠ (1 9 4 1 – 4)

  • ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Θ/Κ «ΓΕΩΡ. ΑΒΕΡΩΦ»

  • ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

  • ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

  • ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

  • ΕΓΕΡΤΗΡΙΟΝ ΣΑΛΠΙΣΜΑ

  • Πρόσφατα σχόλια

    Antonis στη Μελέτιος Μεταξάκης, ο μασώνος…
    Η επανάσταση στις Ηγ… στη Η επανάσταση στις Ηγεμονίες (2…
    Ἰωάννης Παναγιωτόπου… στη Η υπέρβαση των ορίων
    Το χρονικό της αλώσε… στη Το χρονικό της αλώσεως των Ιωα…
    Η Επανάσταση του 187… στη Η Επανάσταση του 1878 στη Δυτι…
  • Ὁ Γκρεμιστής Κωστῆ Παλαμᾶ

  • Θ/Κ «Γ. ΑΒΕΡΩΦ» ΣΗΜΑ 3 Δεκ.1912

  • ΟΡΚΟΣ ΕΦΗΒΩΝ

  • ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΙΚΩΝ

  • ——————————

  • ΦΟΡΕΣΙΕΣ καί ΑΡΜΑΤΑ τοῦ ’21

  • Η ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ (1838)

  • ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (1974) …ἡ ταινία

  • ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΑΙ ΩΜΟΤΗΤΕΣ

  • Μία ἀνοικτή πληγή Μνήμης 1914-23

  • Η ΜΑΥΡΗ ΒΙΒΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ

  • ——————————

  • Ζημίαι τῶν ἀρχαιοτήτων έκ τοῦ πολέμου καί τῶν στρατευμάτων κατοχῆς (1946)

  • Ο ΦΙΛΕΛΛΗΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ

  • ΘΑ ΑΝΟΙΞΗι Ο ΦΑΚΕΛΛΟΣ ;

  • ΑΘΑΝΑΤΟΙ !!!

  • 1944-49

  • ΑΓΕΛΑΣΤΟΣ ΠΕΤΡΑ

  • ΣΕΜΝΩΝ ΘΕΩΝ

  • ΟΙ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΙ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

  • ΔΙΟΛΚΟΣ,ΓΙΑ 1500 ΧΡΟΝΙΑ

  • ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

  • ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΖΑΜΙ

  • M.K.I.E.

  • Γιά ἀποπληρωμή ἐξωτ.χρεῶν,μόνο…

  • Ἡ ἔξοδός μας,εἶναι ἡ Κ_ _ _ά _α τους !

  • ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ…

  • INSIDE JOB

Διαίρει και Βασίλευε: Η Απάτη της Δεξιάς και της Αριστεράς

Posted by Φαίη στο 17 Φεβρουαρίου, 2014

«Από την εκπαίδευση στο περιβάλλον, από τις επιχειρήσεις στον τραπεζικό τομέα, από τη στέγαση στην υγειονομική περίθαλψη. Φαίνεται ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα στον κόσμο το οποίο οι βιομηχανοποιημένες δυτικές δημοκρατίες δεν μπορούν να υποβαθμίσουν στο απλοϊκό επίπεδο του «φιλελεύθερου» και του «συντηρητικού». Για του λόγου το αληθές, αυτή η ‘προσέγγιση’ έχει ενσωματωθεί τόσο πολύ στον σύγχρονο πολιτικό κόσμο, που παρουσιάζεται με παιδαριώδη στενογραφία: οι πολιτικές θέσεις είναι «αριστερά» ή «δεξιά», είναι «μπλε» ή «κόκκινο». Αυτές οι βολικές, χρωματικά κωδικοποιημένες πολιτικές επιλογές, υποβαθμίζουν την πολιτική διαδικασία στο επίπεδο του νηπίου, καθιστώντας το κοινό σε κάτι λίγο παραπάνω από θεατές ενός αθλητικού γεγονότος, οι οποίοι επευφημούν τη μία ή την άλλη ομάδα χωρίς καν να χρειάζεται να κατανοήσουν τα θέματα που συζητούνται. Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν έχει απλουστευθεί αυτή η διαδικασία τόσο εκλεπτυσμένα όπως έχει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής…»

BOILING FROGS POST

9 Σχόλια to “Διαίρει και Βασίλευε: Η Απάτη της Δεξιάς και της Αριστεράς”

  1. personal opinion said

    Καλημέρα Φαίη!
    Ένας άλλος λόγος, που «χρωματίζουν» τις αυτονόητες θεάσεις των κοινών ζητημάτων, είναι προκειμένου να απαξιωθούν τα αιτήματα.

    Εαν διαβάσει κανείς για παράδειγμα τις ερμηνείες που δίνουν πχ εργαλεία της ψήφου για το τι «ψηφοφόροι» είμαστε, θα μείνει στήλη άλατος.

    -Εάν θελήσεις -το αυτονόητο- οι θεραπείες που προκύπτουν για βαριές ασθένεις, στις οποίες συμμετέχουν ερευνητές (μοριακής βιολογίας, γενετικής κλπ…) και κοπιάζουν νυχθημερόν για αυτές τις επαναστάσεις στον τομέα της ίασης των ασθενών, να μην «πατεντάρονται» και να είναι προσβάσιμες σε όλο τον κόσμο, είσαι …κομμουνιστής!
    Δηλαδή, αν θεωρείς ότι η υγεία είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό, αυτονόητο για κάθε άνθρωπο επί γης… είσαι κόκκινος!

    -Εάν ζητήσεις, να μην καταστεί η πατρίδα σου, χοάνη του παγκόσμιου καπιταλισμού, δηλ. να μην μεταστεγαστεί στη χώρα σου το ανά τόπους κοινωνικό πρόβλημα, με το συνακόλουθο παγκόσμιο μεταναστευτικό ρεύμα με όρους ασυδοσίας και διευκόλυνσης των βαμπίρ του χρηματοπιστωτικού τομέα στην δική σου κοινωνία, καθιστώντας τη ζωή σου κολαστήριο, είσαι …φασίστας!
    Είσαι …μαύρος!

    Ενώ αν θελήσεις να παραστήσεις τον τροχονόμο του διεθνούς καπιταλισμού για την αποσυμφόρησή του από τοπικές αντιδράσεις λειτουργώντας ως κονωνικο-ανθρωπολογική «δεξαμενή», είσαι …political correct.

    -Εάν αρθρώσεις αιτήματα για αξιολόγηση και όχι άναρχη διασπορά σχολών, απαξίωση των σπουδών για μικροπολιτικούς λόγους, εάν ζητήσεις να μην διορίζονται χωρίς γραπτές εξετάσεις στο δημόσιο, είσαι …νεοφιλελεύθερος.

    -Εάν ζητήσεις οι κομματάρχες να μην αυθαιρετούν και να σέβονται την ψήφο της κοινωνίας, να υπάγονται σε καθεστώς διαρκούς ελέγχου, κοινωνικής αποτελεσματικότητας και ανατροφοδότησης, είσαι λαϊκιστής.

    -Εάν ζητήσεις να μην υπάρχει ούτε ένας ανέστιος άνθρωπος, ως πρώτη προτεραιότητα, είσαι ουτοπιστής-αναρχικός.

    -Εάν ζητήσεις να μην υπάρχουν αδέσποτα σκυλιά στους δρόμους και να αναπτυχθεί η ευθύνη και ο πολιτισμός του σεβασμού και στο έρμο το ζωικό βασίλειο, είσαι -αν μη τι άλλο- περίεργος και ιδιότροπος-οικολόγος.

    Ο άλλος λόγος φυσικά, που «χρωματίζουν» τα κοινά ζητήματα και τις κοινές υποθέσεις, επαφίεται στην κομματοκρατία, που επιφυλάσσει ρόλο ηγεμόνα για τον εαυτό της και εγκιβωτίζοντας την κοινωνία σε καθεστώς «ιδιωτη», ώστε να μπορεί να λεηλατεί αυθαίρετα το δημόσιο αγαθό, μέσα από τα μαγαζάκια που συντηρεί, κάθε απόχρωσης και κάθε ιδεολογικού φληναφήματος-brand name.

    • Φαίη said

      Καλημέρα, Personal Opinion

      Ένας παλιός σχολιαστής (Tsilivithras, που μου λείπει πολύ) είχει συνοψίσει την λεπτομερή και διαυγή περιγραφή σου σε μιά πρόταση:

      “Μα φυσικά…οτιδήποτε ‘κοινωνικής φύσης’ χρεώνεται/πιστώνεται στον σοσιαλιστικό χώρο. Οτιδήποτε ‘αναπτυξιακό’ στον καπιταλιστικό/συντηρητικό. Με αυτόν τον τρόπο διαιωνίζεται το ψυχροπολεμικό δίπολο, τα τοτεμ παραμένουν στην θέση τους και ο κόσμος στα μαντριά του.

  2. personal opinion said

    Υ.Γ
    Οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων είναι ουσιαστικά ανύπαρκτες, όπως συμβαίνει με το κυρίαρχο δίπολο του Αμερικανικού πολιτικού συστήματος.

    Η μόνη τους ουσιωδέστατη και πραγματική διαφορά, αφορά στο ποιος θα αναρριχηθεί περισσότερο στην εξουσία και θα διαχειριστεί το δημόσιο χρήμα περισσότερο.
    Όταν τα μαγαζιά τους βέβαια αρχίσουν να καταρρέουν, υπάρχουν και οι συγχωνεύσεις ή τους βγάζει από τα δύσκολα το εκλογικό σύστημα πχ μέσω της παραβίασης της ισότητας της ψήφου, του συντεχνιακού τρόπου δόμησης της διακομματικής νεο-φεουδαρχίας (βλ. για παράδειγμα μπορεί πλέον κυβέρνηση να γίνει ένα κόμμα που συγκεντρώνει ακόμη και 20-25% επί των ψηφισάντων… χωρίς να υπολογίζονται οι λευκές ψήφοι!), και της λογικής του κατακερματισμού σε μικρά εξουσιαστικά φέουδα-κομματικά παραμάγαζα.
    Το παν είναι στη «δημοκρατία» τους, η κοινωνία να παραμένει σε αδράνεια και σε ρόλο νομιμοποιητή της ασυδοσίας τους.
    Γι’ αυτό και το σύστημα είναι νομότυπο, ούτε καν σε στοιχειώδεις συνθήκες πραγματικής αντιπροσώπευσης ζούμε.

    Πόσω μάλλον σε δημοκρατική κατάσταση (έννοια της αυτοκυβέρνησης) η οποία ανάγεται στο μέλλον, έχει χρόνο ακόμα μέχρι να εκπληρωθεί.

    • Φαίη said

      Τα κόμματα είναι οι ηθοποιοί σε μία θεατρική παράσταση όπου το σενάριο είναι ένα.

      Η συμμετοχή του λαού στην ‘δημοκρατία΄τους έχει περιοριστεί στην παρακολούθηση του σεναρίου.. και φροντίζουν πάντα αυτό το σενάριο να είναι ‘ενδιαφέρον’..

  3. Φαίη said

    Αριστερά – Δεξιά

    πως ‘ρούφηξαν’ το κίνημα εναντίον του πολέμου..

    και στο τέλος…. βραβείο νόμπελ ειρήνης στον ομπάμια

    και αυτοί που διαδήλωναν εναντίον του πολέμου ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝ επειδή ο ομπάμιας είναι στην πλευρά των δημοκρατικών….

    τώρα, οι ρεπουμπλικανοί παίζουν το ίδιο χαρτί και ο κόσμος το χάφτει ΞΑΝΑ…

    Ο ρόλος των ΜΜΕ,

    Η ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΡΘΡΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΛΟΓΟ.. και ξεκινάει από τον ίδιο μας τον εαυτό (ακούστε τον Larry Pinkney)

  4. Γιώργος Καλαμαράς said

    Εφιάλτης

    Εξυπνήσαμε μια μέρα κι όλα ήταν διαφορετικά.
    Μέσα σε μια νύχτα μόνο εχαθήκαν τα λεφτά.
    Το καινούριο εντομάκι, που με τόση περηφάνεια
    Οι σοφοί είχανε φτιάξει στα κλειστά τους εργαστήρια
    Βρήκε τρόπο ν’ αποδράσει και κατέκλεισε τη γη.

    Έτρωγε – γεννούσε, και για μόνη του τροφή
    χρησιμοποιούσε μόνο, των χρημάτων το χαρτί.
    Μέχρι το πρωί στον κόσμο, όπως λέγανε στα νέα,
    Σαν ξυπνούσαν ένας ένας επαθαίναν πανικό
    Μεγαλύτερο ακόμα κι από παμμέγιστο σεισμό.

    Τσέπες, τσάντες, πορτοφόλια, χρηματοκιβώτια,
    Κάσες και ταμεία, όλ’ αδειάσανε μεμιάς
    κι’ όλοι τρέχαν ν’ αγοράσουν της ημέρας το φαί,
    των παιδιών το γάλα κι ό,τι άλλο θα μπορέσουν
    με τα λίγα που βρεθήκαν κέρματα μεταλλικά.

    Μόνο κάποιοι επρολάβαν κι αγοράσαν μετρητοίς
    Με την πιστωτική τους κάρτα, ώς που την αναστείλαν
    Οι κυβερνήσεις, μεχρι νεωτέρας διαταγής.
    Καλότυχοι μόνο σταθήκαν οι ζητιάνοι όλης της γης
    Μια και δεν είχαν τι να χάσουν από την καταστροφή!

    Μια κατήφεια διακατείχε τους ανθρώπους του πλανήτη,
    Πώς θα γίνει νά ‘βρουν λύση, να συνεχιστεί η ζωή.
    Το μισθό τους πώς θα παίρνουν οι υπάλληλοι της γης,
    Οι εμπόροι αναρωτιούνταν πώς θα γίνονται συναλλαγές.
    Μα οι πλούσιοι καταριούνταν τους επιστήμονες ερευνητές.

    Εκεί που όλοι απελπισμένοι οι τρανοί και οι σοφοί
    Με συμβούλια και διαβούλια ανταλλάσανε απόψεις
    Ο Λυκούργος απ’ της Σπάρτης τα χωριά
    Εκατέβηκε στην πόλη, δυνατά και χαρωπά
    «Έχω λύση!, Έχω λύση!», ετραγουδούσε.

    Για τρελό τον είχαν όλοι και γελούσανε μαζί του
    Αλλά τώρα στρέψαν όλοι όλη τους την προσοχή
    να τους πει τί λύση έχει ο τρελός, ο παλαβός.
    Τότε εκείνος σταματάει το τραγούδι του με μιας
    Και με σοβαροφάνεια λέει: «να με πάτε στον πρωθυπουργό»!

    Τα τηλέφωνα ανάψαν, με δημάρχους και νομάρχες,
    Υπουργούς και διευθυντές και στο τέλος της ημέρας
    Να, ο Λυκούργος καθισμένος δίπλα στον πρωθυπουργό!
    Τότε ‘κείνος με το πείσμα που διακρίνει τους τρελούς όλης της γης
    Επιμένει πως τη λύση θα την πει στον πλανητάρχη.

    Πάλι ανάψαν τα τηλέφωνα, μα τώρα πολύ πιο σοβαρά,
    Μια κι επρόκειτο να γίνει η συνδιάλεξη στα αγγλικά,
    Μεταξύ του πλανητάρχη και του Λάκωνα του φουκαρά.
    Τα κανάλια κατακλίζουν και τις δύο τις μεριές
    Και οι αίθουσες γεμίζουν με μικρόφωνα και προβολείς.

    Ο κόσμος όλος κόλλησε στις τηλεοράσεις
    Κι αφού γίναν οι συστάσεις από τους μεταφραστές
    Ο Λυκούργος ο τρελός της Μάνης
    ακριβώς σαν την Πυθεία άρχισε να ομιλεί αργά
    σαν να εδιάβαζε βιβλίο του δημοτικού παιδάκι.

    «Ερμής σφόδρα χολωθείς…σκώληκα χρηματοφάγο εδημιούργησε…
    «Πέτρος την πέτρα πέτρωσε, ασήκωτη η πέτρα…
    χρήμα βαρύ, ασήκωτο, της ύλης αφθαρσία…
    ‘Ανθρωπος οφείλει προχωρήσει εις παρελθόν…
    Σπάρτη φάρος φωτεινός, της Οικουμένης οδηγός».

    Γ. Καλαμαράς Ιούνιος, 2004

    Εφιάλτης

    Εξυπνήσαμε μια μέρα κι όλα ήταν διαφορετικά.
    Μέσα σε μια νύχτα μόνο εχαθήκαν τα λεφτά.
    Το καινούριο εντομάκι, που με τόση περηφάνεια
    Οι σοφοί είχανε φτιάξει στα κλειστά τους εργαστήρια
    Βρήκε τρόπο ν’ αποδράσει και κατέκλεισε τη γη.

    Έτρωγε – γεννούσε, και για μόνη του τροφή
    χρησιμοποιούσε μόνο, των χρημάτων το χαρτί.
    Μέχρι το πρωί στον κόσμο, όπως λέγανε στα νέα,
    Σαν ξυπνούσαν ένας ένας επαθαίναν πανικό
    Μεγαλύτερο ακόμα κι από παμμέγιστο σεισμό.

    Τσέπες, τσάντες, πορτοφόλια, χρηματοκιβώτια,
    Κάσες και ταμεία, όλ’ αδειάσανε μεμιάς
    κι’ όλοι τρέχαν ν’ αγοράσουν της ημέρας το φαί,
    των παιδιών το γάλα κι ό,τι άλλο θα μπορέσουν
    με τα λίγα που βρεθήκαν κέρματα μεταλλικά.

    Μόνο κάποιοι επρολάβαν κι αγοράσαν μετρητοίς
    Με την πιστωτική τους κάρτα, ώς που την αναστείλαν
    Οι κυβερνήσεις, μεχρι νεωτέρας διαταγής.
    Καλότυχοι μόνο σταθήκαν οι ζητιάνοι όλης της γης
    Μια και δεν είχαν τι να χάσουν από την καταστροφή!

    Μια κατήφεια διακατείχε τους ανθρώπους του πλανήτη,
    Πώς θα γίνει νά ‘βρουν λύση, να συνεχιστεί η ζωή.
    Το μισθό τους πώς θα παίρνουν οι υπάλληλοι της γης,
    Οι εμπόροι αναρωτιούνταν πώς θα γίνονται συναλλαγές.
    Μα οι πλούσιοι καταριούνταν τους επιστήμονες ερευνητές.

    Εκεί που όλοι απελπισμένοι οι τρανοί και οι σοφοί
    Με συμβούλια και διαβούλια ανταλλάσανε απόψεις
    Ο Λυκούργος απ’ της Σπάρτης τα χωριά
    Εκατέβηκε στην πόλη, δυνατά και χαρωπά
    «Έχω λύση!, Έχω λύση!», ετραγουδούσε.

    Για τρελό τον είχαν όλοι και γελούσανε μαζί του
    Αλλά τώρα στρέψαν όλοι όλη τους την προσοχή
    να τους πει τί λύση έχει ο τρελός, ο παλαβός.
    Τότε εκείνος σταματάει το τραγούδι του με μιας
    Και με σοβαροφάνεια λέει: «να με πάτε στον πρωθυπουργό»!

    Τα τηλέφωνα ανάψαν, με δημάρχους και νομάρχες,
    Υπουργούς και διευθυντές και στο τέλος της ημέρας
    Να, ο Λυκούργος καθισμένος δίπλα στον πρωθυπουργό!
    Τότε ‘κείνος με το πείσμα που διακρίνει τους τρελούς όλης της γης
    Επιμένει πως τη λύση θα την πει στον πλανητάρχη.

    Πάλι ανάψαν τα τηλέφωνα, μα τώρα πολύ πιο σοβαρά,
    Μια κι επρόκειτο να γίνει η συνδιάλεξη στα αγγλικά,
    Μεταξύ του πλανητάρχη και του Λάκωνα του φουκαρά.
    Τα κανάλια κατακλίζουν και τις δύο τις μεριές
    Και οι αίθουσες γεμίζουν με μικρόφωνα και προβολείς.

    Ο κόσμος όλος κόλλησε στις τηλεοράσεις
    Κι αφού γίναν οι συστάσεις από τους μεταφραστές
    Ο Λυκούργος ο τρελός της Μάνης
    ακριβώς σαν την Πυθεία άρχισε να ομιλεί αργά
    σαν να εδιάβαζε βιβλίο του δημοτικού παιδάκι.

    «Ερμής σφόδρα χολωθείς…σκώληκα χρηματοφάγο εδημιούργησε…
    «Πέτρος την πέτρα πέτρωσε, ασήκωτη η πέτρα…
    χρήμα βαρύ, ασήκωτο, της ύλης αφθαρσία…
    ‘Ανθρωπος οφείλει προχωρήσει εις παρελθόν…
    Σπάρτη φάρος φωτεινός, της Οικουμένης οδηγός».

    Γ. Καλαμαράς Ιούνιος, 2004

  5. ὡραῖο κ. Καλαμαρά.

    » Τα τηλέφωνα ανάψαν, με δημάρχους και νομάρχες,
    Υπουργούς και διευθυντές και στο τέλος της ημέρας
    Να, ο Λυκούργος καθισμένος δίπλα στον πρωθυπουργό!
    Τότε ‘κείνος με το πείσμα που διακρίνει τους τρελούς όλης της γης
    Επιμένει πως τη λύση θα την πει στον πλανητάρχη.

    Πάλι ανάψαν τα τηλέφωνα, μα τώρα πολύ πιο σοβαρά,
    Μια κι επρόκειτο να γίνει η συνδιάλεξη στα αγγλικά,
    Μεταξύ του πλανητάρχη και του Λάκωνα του φουκαρά.
    Τα κανάλια κατακλίζουν και τις δύο τις μεριές
    Και οι αίθουσες γεμίζουν με μικρόφωνα και προβολείς. »

    Καί μετά ἦρθε τό ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ μόνο πού ἔπρεπε να το προσαρμόσει
    στό σήμερα …. » …..τήν ΕΡΓΑΣΙΑ …και τόν ΑΡΤΟΝ τόν ἐπιούσιον »

    …νά τα βλέπει αὐτά ὁ Τσίπουρας καί ὁ Μιχαλιαλάκος…

    ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΥΡΙΕ.

    ΗΜΑΡΤΟΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ.

  6. ΜΑΡΙΑ said

    Νομίζω ὅτι ἀρκετός κόσμος ἔχει καταλάβει,πώς στά κόμματα δέν ὑπάρχουν ἰδεολογίες πλέον καί ἔτσι ἀκριβῶς θά τά ἀντιμετωπίση,στίς ἐπερχόμενες ἐκλογές…..ὥς ἐγκληματική Λερναία Ὕδρα,μέ κεφάλια διαφόρων ἀποχρώσεων.
    Προβλέπεται νά φάη μεγάλη κλωτσιά….ὁ συνταγματικός κουβᾶς.

    Πάντως Δεξιά καί ἀριστερά κοινωνικῶς,ὑφίσταται καί εἶναι μεγάλη συζήτηση
    διότι εἶναι θέμα στάσης ζωῆς,νοοτροπίας,συμπεριφορᾶς…καί πρωτίστως Ἐθνικῆς σημασίας.

Αφήστε απάντηση στον/στην Φαίη Ακύρωση απάντησης