Γιατί στην πατρίδα μας οι πολεμιστές πάντα στολίζονταν πριν την μάχη…..

 

Eίναι άστεγος και έχει κάνει «σπίτι» του ένα κομμάτι πεζοδρομίου, στο κέντρο της Αθήνας. Και σαν καλός νοικοκύρης, σαν τρελλός Έλληνας, σαν στοιχειό που κυνηγάει τις νύχτες των αλητών της εξουσίας, σαν διψασμένος εκδικητής των Τροϊκανών, στόλισε το «μη έχει» του «πού την κεφαλήν κλίναι» με στολίδια χριστουγεννιάτικα!

Προφανώς, δεν ήταν έτσι προ Κατοχής (μας).

Κάποιο σπίτι είχε, κάποια οικογένεια, κάποια Χριστούγεννα παιδικά με δέντρο και φάτνη, κάποια μαμά τον ξυπνούσε για την λειτουργία των Χριστουγέννων, σε κάποια γειτονιά έχει παγώσει η φωνή του να καλαντίζει, ένα πιάτο σούπα το έχει φάει κάτω από φωτάκια που αναβοσβήνουν, κάποιος, κάπου, κάποτε του έχει πει ευχές…..

Όλα τούτα τα μάζεψε και τα έκανε μια γιρλάντα, ένα αστέρι, δυό- τρεις μπάλες χρωματιστές, για να μην πεθάνει από θλίψη ή για να σκάσουν από το κακό τους αυτοί που θα τον προτιμούσαν νεκρό (όπως όλους μας άλλωστε) ή απλά επειδή δεν αντέχει δίχως χρώμα και φως….

Η πρότασή μας είναι να γίνει η φωτογραφία καρτ ποστάλ και να την στείλουμε, ως ευχετήρια, σε όλα τα μέλη του ελληνικού Κοινοβουλίου αλλά και στην Μέκελ, Τρόϊκα κ.τ.λ. γιατί η Ελλάδα πεθαίνει στολισμένη ή γιατί στην πατρίδα μας οι πολεμιστές  πάντα στολίζονταν πριν την μάχη…..

 

(την φωτογραφία τράβηξε ο Γιώργος Κονταρίνης από την Eurokinissi)

Πηγή: τί και πώς