Ο Βίος της Αγίας Παρασκευής

.

 

Η Αγία Παρασκευή έζησε πλησίον της Ρώμης, κατά την εποχή του Αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου (138 – 161). Πατέρας της ήταν ο Αγάθωνας και μητέρα της η . Οι γονείς της, πριν αυτή γεννηθεί, αντιμετώπιζαν προβλήματα γονιμότητας, γι’ αυτό και παρακαλούσαν τον Κύριο να τους χαρίσει ένα παιδί. Πράγματι, ο καλός Θεός εισάκουσε τις δεήσεις τους, δίνοντάς τους μία κόρη, την Παρασκευή.

Η κόρη μεγάλωσε με τα νάματα της χριστιανικής πίστεως και σε νεαρή ηλικία διακρινόταν για το φυσικό της κάλλος και κυρίως για το μέγεθος της προσωπικότητάς της και το χρηστό της ήθος. Έτσι, όταν κοιμήθηκαν οι γονείς της, αυτή διαμοίρασε την κληρονομιά της και αφιερώθηκε στο ιεραποστολικό έργο.

Στην πορεία της, όμως, βρήκε αντιμέτωπη την εβραϊκή συναγωγή. Οι Εβραίοι δεν αρέσκονταν στο γεγονός ότι η Εκκλησία θεμελιωνόταν ολοένα και περισσότερο, γι’ αυτό και αγανακτούσαν με την Παρασκευή, η οποία μιλούσε για τον Ιησού Χριστό τον Εσταυρωμένο.

Για τον λόγο αυτό, λοιπόν, η Παρασκευή οδηγήθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου. Αυτός, αντικρίζοντας την φυσική της ομορφιά και αντιλαμβανόμενος την φρονιμότητά της τής είπε: «Αν θυσιάσεις στους θεούς, θα κερδίσεις πολλά· αλλιώς θα βασανισθεις».

Τότε η Παρασκευή του απάντησε με σαφήνεια και χωρίς περιστροφές: «Δεν θα αρνηθώ ποτέ το Χριστό. Οι θεοί σας είναι είδωλα. Ένας είναι ο αληθινός Θεός, εκείνος που δημιούργησε τον ουρανό και τη γη». Ο λόγος της έδωσε την αφορμή να την βασανίσουν. Της φόρεσαν πυρακτωμένη περικεφαλαία, λοιπόν, αλλά Χάριτι Θεού, η Αγία παρέμεινε αβλαβής. Το θαυμαστό αυτό σημείο, όμως, δεν προβλημάτισε τους βασανιστές.

Τουναντίον έλιωσαν πίσσα και την έριξαν μέσα ενόσω ήταν καυτή, χωρίς, ωστόσο, η Παρασκευή να πάθει το παραμικρό. Εκείνος που τραυματίστηκε από την πίσσα ήταν ο Αυτοκράτορας, αφού ζεματιστές σταγόνες πίσσας επικάθησαν στα μάτια του, με αποτέλεσμα να χάσει το φως του. Το γεγονός αυτό συγκίνησε την Αγία, η οποία θεράπευσε τον Αυτοκράτορα. Αυτός, σαν βίωσε την ευεργεσία, απελευθέρωσε την Παρασκευή, ώστε αυτή να συνεχίσει το ιεραποστολικό της έργο.

Βρισκόμενη σε μία άλλα πόλη, και ενώ κήρυττε τον Εσταυρωμένο Χριστό, οδηγήθηκε και πάλι ενώπιον του Ηγεμόνα της περιοχής. Όταν αυτός της πρότεινε να αρνηθεί την πίστη της, η Παρασκευή σημείωσε τον τύπο του τιμίου σταυρού στο σώμα της και ομολόγησε την πίστη της στον Ιησού Χριστό. Η τύχη της ήταν, πλέον, δεδομένη, από τη στιγμή που δεν αλλαξοπίστησε. Την έσυραν σε μία σπηλιά, όπου ζούσε ένα άγριο θηρίο για να την κατασπαράξει.

Η ορμή του κατ’ επάνω της δεν στάθηκε ικανή να την λυγίσει, αφού με ένα μόνο φύσημά της το θηρίο έπεσε νεκρό. Το θαυμαστό αυτό γεγονός έγινε η αιτία να πιστέψουν και άλλοι άνθρωποι στο Χριστό, αλλά και της χάρισε ακόμη μία φορά την ελευθερία της να συνεχίσει το ιεραποστολικό της έργο, ωσότου φθάσει η ώρα του τελικού της μαρτυρίου.

Πράγματι, η Αγία συνέχισε να μεταλαμπαδεύει το Ευαγγέλιο από πόλη σε πόλη, ώσπου την συνέλαβαν για ακόμη μία φορά. Και πάλι, όπως τις προηγούμενες φορές, η ιεραπόστολος Παρασκευή ομολόγησε με θάρρος την αγάπη και αφοσίωσή της στον θεάνθρωπο Χριστό, με αποτέλεσμα να υποστεί τα αναμενόμενα-προβλεπόμενα φρικτά βασανιστήρια. Όταν δε οι διώκτες διαπίστωσαν ότι με κανένα μέσο η Αγία δεν προδίδει την πίστη της έλαβαν την απόφαση όπως την θανατώσουν διά του αποκεφαλισμού. Έτσι η Παρασκευή αξιώθηκε να λάβει μόνιμα το αμαράντινο στεφάνι της θείας δόξας.

Η Εκκλησία τελεί τη μνήμη της στις 26 Ιουλίου.

Πρεσβείες της Αγίας Σώτερ σώσον ημάς.

Επιμέλεια: Παναγιώτης, Θεοδώρου, Θεολόγος.- Εκκλησία Κύπρου

Πηγή: ΑΚΤΙΝΕΣ