ΑΠΟ ΤΟ » ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΝ » ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΕΚΑΥΜΕΝΟΥ‏

Φωτογραφία από:yiorgosthalassis.blogspot.com

  από την Juliet

.

Στρατηγικά σοφίσματα

                          ‘Εως γαρ ήν ο μακαρίτης μου πάππος ο Κεκαυμένος εν Λαρίση , την αρχήν έχων  της Ελλάδος , εδοκίμασε πολλάκις ο τύραννος Βούλγαρος Σαμουήλ , το μεν από πολέμου , το δε και μετά δολιότητος , κατασχείν την Λάρισαν και ουκ ηδυνήθη , αλλά απεκρούσθη και ενεπαίχθη υπ’αυτού .Και το μεν πολεμήσας εδίωκεν αυτόν , το δε και δώροις αυτόν τε και τους περί αυτόν εκμειλιξάμενος και ταύτα ποιών την τε γην εν αδεία σπείρων εθέριζε και τον ίδιον λαόν περιέσωζεν αυταρκεία.

            Οπόταν δε είδον αυτόν δυναστεύσαντα παντελώς , εφήμισεν αυτόν , και ούτω πάλιν αυτόν πραγματευσάμενος έσπειρε και εθέρισεν. Εγραψε δε και προς τον πορφυρογέννητον  κυρ Βασίλειον ότι , εγώ, δέσποτά μου άγιε , αναγκασθείς παρά του αποστάτου  προσέταξα τοις Λαρισαίοις και ευφήμισαν αυτόν και έσπειραν και εθέρισαν συν Θεώ.Και δια της αντιλήψεως της βασιλείας σου συνέβαλα τους καρπούς αρκούντος τοις Λαρισαίοις επί χρόνοις τέσσαρσι , και ιδού πάλιν εισί της βασιλείας σου δούλοι. Μαθών δε τούτο ο βασιλεύς απεδέξατο το σόφισμα του πάππου μου.

            Και  μετά τρεις ενιαυτούς προεβάλλετο έτερον στρατηγόν  εις Ελλάδα. Μη ενδημούντος δε του πάππου μου εν Λαρίση, αλλ’ εν τη Πόλει όντος , μήτε του στρατηγού έχοντος ενέργειαν τοιαύτην εις το σοφίσασθαί τι στρατηγικόν, ελθών ο Σαμουήλ ουκ   είασεν αυτόν θερίσαι , αλλ’ εν μεν τη σπορά εδίδου αυτοίς   άδειαν σπείρειν, εν δε τω θέρει ου παρεχώρει  αυτοίς του εξελθείν το σύνολον.Τούτο δε επί τρισί  χρόνοις  εποίει , ώστε και επιλιπούσης   αυτοίς της τροφής , κυνών και όνων και άλλων τινών μιαρών απεγεύσαντο κρεών , επιλιπόντων δε και αυτών , δέρματα τα εν ταις κοπρίαις κείμενα συλλέγοντες έψεναν αυτά και έτρωγαν.

            Και από της ανάγκης του αφορήτου λιμού παρέλαβεν αυτούς αναιμωτί ο Σαμουήλ καταδουλωσάμενος  πάντας τους Λαρισαίους , ειπών τούτο , ότι’   ευχαριστώ πάνυ τω πορφυρογεννήτω κυρ Βασίλειω, ότι εδέξατο τον Κεκαυμένον    από της Ελλάδος και απήλλαξέ με των σοφισμάτων.

             

  εκμειλιξάμενος= αφού καθησύχασε

  εν αδεία= ανεμποδίστως

  δυναστεύσαντα = ότι επεκράτησε πλήρως

  πορφυρογέννητοι εκαλούντο όσοι εγεννώντο κατά τον χρόνον ,κατά τον οποίον ο πατήρ αυτών εβασίλευε

  δια της αντιλήψεως= δια της βοήθειας

  συνέβαλα=  συνεκέντρωσα

  ουκ είασεν = από το ρ. εάω-ω=αφήνω , επιτρέπω

  εν δε τω θέρει ου παρεχώρει αυτοίς του εξελθείν= δεν τους επέτρεπε καθόλου να εξέλθουν προς θερισμόν.

          [O Iωάννης Κεκαυμένος υπήρξε βυζαντινός στρατιωτικός του ενδεκάτου αιώνος. Σώζεται έργον αυτού υπό τον τίτλον »Στρατηγικόν». Το βιβλίο τούτο είναι γραμμένον εις την δημοτικήν γλώσσαν της εποχής του και είναι ενδιαφέρον από γλωσσικής και ιστορικής απόψεως. Εις την πραγματείαν ταύτην , η οποία διακρίνεται δια της απλότητας του ύφους , δίδονται  οδηγίαι περί στρατηγικής τέχνης , περί ηθικής , περί οικονομίας , περί κοινωνικών και αυλικών τρόπων  κλπ.

         Εις το παρατιθέμενον τεμάχιον εκτίθεται με εξαιρετικήν λιτότητα παλαιόν επεισόδιον , το όποίον συνέβη εν Λαρίση , της οποίας διοικητής ήτο τότε ο πάππος του συγγραφέως κατά τους χρόνους της αυτοκρατορίας  του Βασιλείου  Β’  του Βουλγαροκτόνου (956- 1025).}

     

Απο τα Νεοελληνικά Αναγνώσματα δια την τετάρτην τάξιν των Γυμνασίων παλαιού τύπου

ΟΕΣΒ

Εν Αθήναις 1940

.

Εικόνα: