ΚΥΜΑ ΜΙΣΟΥΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΣΥΡΙΑΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ. ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΤΩΠΟ.

Μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ελεύθερος Συριακός Στρατός»

του Dr. Webster Griffin Tarpley

μετάφραση: Φαίη

.

Ενώ η διαδρομή της αποσταθεροποίησης της Συρίας από το ΝΑΤΟ έφτανε στην ολοκλήρωσή της, η περασμένη εβδομάδα μπορεί να θεωρηθεί ως η στροφή των πιθανοτήτων κατά των ξένων ταγμάτων θανάτου και υπέρ της κυβέρνησης Άσαντ.

Από τη μία πλευρά, η επίσημη Ουάσιγκτον – ο κύριος χορηγός των ξένων μαχητών – έχει κλονίστεί σοβαρά από τις εκθέσεις που προέρχονται από κύκλους κοντά στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, οι οποίες απεικονίζουν ένα αυξανόμενο κύμα μίσους στο βόρειο τμήμα της Συρίας, κατά της καταστροφικής κακοδιοίκησης που βιώνει υπό την κατοχή του τάγματος του θανάτου.

Σύριοι απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα είναι όλο και περισσότερο αηδιασμένοι από τη διαφθορά, την ανικανότητα, και την καταπίεση του καθεστώτος του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Το χάος των ανταρτών συμβάλλει στη σημαντική αύξηση της δημοτικότητας του Άσαντ και του καθεστώτος του, το οποίο είχε εγγυηθεί τη σταθερότητα και την ελευθερία μέσα από χειρότερες στερήσεις για δεκαετίες.

Από την άλλη πλευρά, οι διοικητές του ΝΑΤΟ δεσμεύτηκαν σε κάτι που μπορεί να αποδειχθεί ένα μοιραίο στρατηγικό σφάλμα, ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο πολέμου εναντίον της Αλγερίας και του Μάλι – στέλνοντας από τη βάση τους στη Λιβύη τάγματα θανάτου να πάρουν ομήρους στο Ιν Αμένας (το εργοστάσιο κατασκευής φυσικού αερίου), λίγο μετά αφότου η Γαλλία είχε αποστείλει στρατεύματα στο βόρειο Μάλι για να αντιμετωπίσει την προώθηση των Τουαρέγκ – πριν καταφέρουν να τελειώσουν με τον Άσαντ.

Στο πλαίσιο αυτό, οι ειδήμονες του ΝΑΤΟ επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος που έκανε ο Χίτλερ τον Ιούνιο του 1941, όταν ξεκίνησε την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα εναντίον της ΕΣΣΔ πριν να έχει καταφέρει την ολοκληρωτική εξάλειψη των Βρετανών. Το αποτέλεσμα ήταν ένα ανίκητο διπλό μέτωπο που αποδείχθηκε μοιραίο για τον ναζιστή δικτάτορα.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ; Ο ΑΣΑΝΤ Ή Ο ΟΜΠΑΜΑ;

Τα ιμπερεαλιστικά think tanks της Ουάσιγκτον αισιοδοξούσαν στα τέλη του φθινοπώρου και στις αρχές του χειμώνα του 2012-2013, ότι η κατάρρευση της κυβέρνησης Άσαντ θα συμβεί με γοργούς ρυθμούς. Στις αρχές του Ιανουαρίου του νέου έτους αιφνιδιάστηκαν από την προκλητική και γεμάτη αυτοπεποίθηση ομιλία του Άσαντ προς τους υποστηρικτές του. Με τον συνήθη κυνισμό της η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Βικτώρια Νούλαντ αποδοκίμασε τον Άσαντ λέγοντας ότι «ήταν εκτός πραγματικότητας.»

Αυτήν την εβδομάδα η εφημερίδα Ουάσινγκτον Ποστ αναγκάστηκε να παραθέσει την παρατήρηση ενός εκπατρισμένου Σύριου δημοσιογράφου ότι «πολλοί Σύριοι αναρωτιόνται αν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί της είναι εκτός πραγματικότητας ….» (Λιζ Σλάϊ, «Άσαντ: ακόμα βέβαιος ότι μπορεί να ελέγξει τη Συρία», Ουάσινγκτον Ποστ, 12, Ιανουαρίου, 2013)

Στη συνέχεια ήρθαν οι συγκλονιστικές εκθέσεις που ανέφεραν ότι οι περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ανταρτών, είναι πολύ μακριά από το να γίνουν οι παράδεισοι της ελευθερίας και της δημοκρατίας κάτω από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό και παρουσίαζουν τα βλοσυρά χαρακτηριστικά ενός «αποτυχημένου κράτους». Όπως έγραψε ο Ντέϊβιντ Ιγκνάτιους, ένας βετεράνος ομιλητής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και των υπηρεσιών πληροφόρησης στις 13 Ιανουαρίου, «αυτή η ανάλυση περιέχεται σε έκθεση των μυστικών υπηρεσιών που παρεδόθη στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ την περασμένη εβδομάδα από συριακές πηγές που συνεργάζονται με τον Ελεύθερο Στρατό της Συρίας. Περιγράφοντας την κατάσταση στην περιοχή από την Αλέπο εως τα τουρκικά σύνορα, όπου ο στρατός του Άσαντ έχει σχεδόν εξαφανιστεί, η έκθεση διαμορφώνει μια εικόνα αποδιοργανωμένων μαχητών, άπληστων εμπόρων όπλων και πολέμαρχων που αισχροκερδούν». (Ντέϊβιντ Ιγκνάτιους, «Αναρχία στη Συρία», Ουάσινγκτον Ποστ , 13 Ιανουαρίου, 2013)

Η Σλάϊ μέσα από τις ίδιες αναφορές, τόνισε την αδυναμία των ανταρτών να κερδίσουν αποφασιστικές μάχες, «Οι αντάρτες έχουν συστηματικά καταλάβει τις θέσεις της κυβέρνησης σε πολλές περιοχές, αλλά δεν έχουν αποδείξει την ικανότητα να ανταπεξέλθουν στις σκληρές άμυνες που περικυκλώνουν τη Δαμασκό, την πρωτεύουσα και το βραβείο κλειδί για όποιον ισχυρίζεται ότι ελέγχει τη χώρα. »

Οι αντάρτες κατάφεραν να πάρουν τον έλεγχο της αεροπορικής βάσης Ταφτανάζ που βρίσκεται βορείως της επαρχίας Ιντλίμπ μετά από πέντε μήνες σκληρών μαχών, αλλά αυτό ακυρώθηκε αμέσως από την τελική ήττα μιας ταξιαρχίας μετά από επιχειρήσεις τριών μηνών στη Νταράγια κοντά στη Δαμασκό, το κλειδί για μια ακόμα πιο σημαντική στρατιωτική εγκατάσταση. Την ίδια περίπου ώρα, το Ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών για μια ακόμη φορά τόνισε ότι δεν θα λάβει μέρος στον εξαναγκασμό του Άσαντ να εγκαταλείψει την εξουσία.

ΡΑΓΔΑΙΑ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΑΡΤΕΣ.

Σύμφωνα με τον Μουσάμπ αλ-Χαμάουϊ, έναν αντι-καθεστωτικό υποκινητή από τη Χάμα που αναφέρει η Σλάϊ, «οι συνθήκες επιδεινώνονται δραματικά στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των ανταρτών … ο Άσαντ είναι σίγουρος διότι γνωρίζει ότι χάνουμε έδαφος όσον αφορά τη δημοτικότητα ανάμεσα στους ανθρώπους … »

Θα μπορούσαμε να θυμηθούμε τον γραμματέα της Φλωρεντίας, τον Νικολό Μακιαβέλι, και την αναφορά που έστειλε στην κυβέρνησή του το 1509, περιγράφοντας την κατάσταση στα τμήματα του βενετσιάνικου εδάφους που είχαν καταληφθεί από τις γαλλικές δυνάμεις μετά την μάχη του Agnadello κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Λίγκας του Καμπραί. Ο Μακιαβέλι έγραψε ότι η γαλλική κατοχή ήταν ηλίθια και καταπιεστική, και ότι οι καταληψίες σύντομα θα οδηγούνταν έξω, δίνοντας στους Ενετούς ένα νέο συμβόλαιο για ζωή. Η πρόβλεψη απεδείχθει σύντομα αληθινή.

Ο ΟΛΛΑΝΤ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΞΕΚΙΝΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΟ ΜΑΛΙ.

Το 2011, πληροφορίες από τη Λιβύη επέστησαν την προσοχή στα σχέδια του ΝΑΤΟ και των Ισραηλινών να χρησιμοποιήσουν τους Βερβερίνους-Kabyle-Τουαρέγκ – αρχικά οι μη-Άραβες νομάδες της Σαχάρας – ως μέσον αποσταθεροποίησης. Μια ομάδα από Τουαρέγκ τυχοδιώκτες με το κάλυμμα του θρησκευτικού εξτρεμισμού εγκατέλειψαν τη νότια Λιβύη για μια στρατιωτική εκστρατεία, η οποία σύντομα τους έδωσε τον έλεγχο του μεγαλύτερου μέρους του βορείου Μάλι, συμπεριλαμβανομένης και της περιοχής γύρω από το Τιμπουκτού. Εδώ, εγκατέστησαν ένα άγριο και απάνθρωπο καθεστώς που ισχυρίζεται ότι είναι ισλαμικό, και άρχισαν τις προετοιμασίες για να κατακτήσουν και το νότιο τμήμα του Μάλι.

Γάλλοι στρατιώτες μπροστά στον Πρόεδρο του Μάλι κατά τη διάρκεια της τελετής του καλωσορίσματος στην αεροπορική βάση της Μπαμακό

Επικαλούμενη την παρουσία αυτών των Τουαρέγκ ως λόγο, ο Γάλλος πρόεδρος Ολλάντ την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε ότι η Γαλλία θα τιμήσει το αίτημα της κυβέρνησης του Μάλι να στείλει στρατιωτικές δυνάμεις εναντίον των αυτονομιστών. Η αντίθεση σε αυτή την κίνηση ήταν υποτονική στο εσωτερικό της Γαλλίας. Οι περισσότεροι από τους πρώην αντιπολεμικούς αριστερούς και άλλους που είχαν υποστηρίξει την επίθεση στη Λιβύη, είχαν ελάχιστη αντίρρηση με την τελευταία ιμπεριαλιστική περιπέτεια.

Η Αλγερία είχε χορηγήσει άδεια υπερπτήσεων στη Γαλλία για αεροπλάνα που κατευθύνονταν προς το Μάλι, και αυτό έγινε το προφανές πρόσχημα για την εξτρεμιστική ομάδα, πιστή στον Μοκτάρ Μπελμοκτάρ, ειδικευόμενη στην τρομοκρατία και στις απαγωγές, να αφήσει τη φωλιά της στη νότια Λιβύη και να επιτεθεί στην εγκατάσταση φυσικού αερίου του Βρετανικού Πετρελαίου στο Ιν Αμένας, παίρνοντας εκατοντάδες Αλγερινούς εργάτες ως ομήρους μαζί με πολλούς αλλοδαπούς.

Στο παρελθόν, οι τρομοκρατικές ομάδες που προέρχονταν από τη βόρεια Αλγερία δεν ήταν σε θέση να κινηθούν από το βορρά προς το νότο περνώντας μέσα από την έρημο για να χτυπήσουν τη ζωτική βιομηχανία του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της χώρας. Τώρα όμως, χάρη στη διαθεσιμότητα της νότιας Λιβύης ως τρομοκρατική βάση, αυτό έχει επιτευχθεί.

ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ: Η ΣΚΛΗΡΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΓΕΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ.

Λόγω της κληρονομιάς ενός πολύχρονου και δαπανηρού πολέμου ανεξαρτησίας κατά των Γάλλων αποικιοκρατών, η Αλγερία έχει μια παράδοση να προβάλλει τη δική της εθνική κυριαρχία κατά του μπλοκ του ΝΑΤΟ. Ο Αλγερινός Πρόεδρος Μπουτεφλίκα, ένας βετεράνος του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου στην αντίσταση κατά των γαλλικών στρατευμάτων, ανέλαβε την εξουσία όταν η Ένοπλη Ισλαμική Ομάδα (GIA) εξασθενούσε και από τότε διοικεί. Ο Μπουτεφλίκα βρίσκεται σαφώς στον κατάλογο των χτυπημάτων της CIA.

Το 2011, ο Μπουτεφλίκα προσέλκυσε την εχθρότητα των Λίβυων επαναστατών, όταν προειδοποίησε το ΝΑΤΟ ότι ο βομβαρδισμός της Λιβύης για την υποστήριξη των ανταρτών θα αποσταθεροποιήσει την περιοχή. Πιο πρόσφατα, όταν η Γαλλία ανακοίνωσε την εισβολή στο Μάλι, ο Μπουτεφλίκα επανέλαβε την προειδοποίησή του ότι η περιοχή είχε αποσταθεροποιηθεί. Δύο επισκέψεις στην Αλγερία τα τελευταία χρόνια από την αμερικανίδα Υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον δεν ήταν αρκετές για να μετατρέψουν  την Αλγερία σε δορυφόρο του ΝΑΤΟ.

Η ανάληψη του Μάλι και της Αλγερίας με την έκβαση της αποσταθεροποίησης της Συρίας ακόμα αβέβαιη, δείχνει την αφροσύνη των στρατηγών του ΝΑΤΟ.

Τώρα όμως, με την επίθεση των ανταρτών εναντίον της Δαμασκού να βρίσκεται σε τέλμα, και με την πίστη σε μια εύκολη νίκη εδώ και πολύ καιρό κατακερματισμένη από τις τεράστιες απώλειες που υπέστησαν οι ξένοι μαχητές από τον Συριακό στρατό, η Συρία ίσως να μη φαίνεται και τόσο ελκυστική. Εν αντιθέσει, το Μάλι προσφέρει τη δυνατότητα άμεσης σύγκρουσης κατά των γαλλικών και ίσως και των αμερικανικών δυνάμεων. Οι στρατηγοί του ΝΑΤΟ έχουν διαιρέσει τις δυνάμεις τους και άνοιξαν ένα δεύτερο μέτωπο – μια σίγουρη συνταγή για αποτυχία.

.

Η Λιβύη, το ορμητήριο των τρομοκρατών – κατασκεύασμα του ΝΑΤΟ – και οι εμπλεκόμενες χώρες: Αλγερία και Μάλι

.

ΠΗΓΗ: PRESSTV

.