Οι πρώτες νίκες στο μέτωπο
Posted by Μέλια στο 23 Σεπτεμβρίου, 2012

Φωτογραφία από: star-fm.gr
Μνημείο πεσόντων κατά τον ελληνοιταλικό πόλεμο του 1940 στο ύψωμα της «ΑΝΝΙΤΣΑΣ»
Η πορεία των ελληνικών στρατιωτικών μονάδων προς το Μέτωπο ήταν γεμάτη κακουχίες. ‘Ομως ο βαρύς χειμώνας, ο ενθουσιασμός του ελληνικού στρατού και τα βουνά της Αλβανίας επιτρέπουν στους ‘Ελληνες όχι μόνον να αντιμετωπίσουν την επίθεση με ιταλική επιτυχία, αλλά και να περάσουν αμέσως στην αντεπίθεση.
H επίλεκτη μεραρχία των Ιταλών Τζούλια άρχισε στις απόκρημνες βουνοκορφές της βόρειας Πίνδου την επίθεσή της εναντίον της χώρας μας, για να προελάσει γρήγορα προς τα Γιάννενα, όπως πίστευε το Ιταλικό Επιτελείο, και να διευκολύνει τον «άνετο περίπατο» των υπολοίπων ιταλικών μεραρχιών προς την Αθήνα.
Η έκπληξη όμως των «γενναίων» του Μουσολίνι γρήγορα μετατράπηκε σε απογοήτευση, όταν οι ταμπουρωμένοι ‘Ελληνες φαντάροι των φυλακίων, δεν τους προσέφεραν την υποδοχή που ήθελαν, αλλά πυκνά πυρά. Αλήθεια τι υποδοχή περίμεναν;
Ως γνωστό, το βάρος της άμυνας το έφερε η μεραρχία Ηπείρου, που είχε τη τύχη μόνη από τις μεγάλες δυνάμεις να υπερασπίζεται τη τιμή και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, με κύρια αποστολή «την κάλυψη της κεντρικής Ελλάδος από την κατεύθυνση Ιωάννινα – Ζυγός Μετσόβου» και δευτερεύουσα «την προάσπιση εθνικού εδάφους», και η οποία με απόφαση του διοικητή της υποστράτηγου Χαράλαμπου Κατσιμήτρου, δεν εγκατέλειψε την προωθημένη αμυντική γραμμή και αγωνίσθηκε χωρίς να παραχωρίσει εθνικό έδαφος.
Παρατίθεται ένα τμήμα της υπ’ αριθμόν πρωτ. 30904 γενικής διαταγής της VIII Μεραρχίας της 30 Οκτωβρίου 1940. (Υποστράτηγος Χ. Κατσιμήτρος):
Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου όστις άνευ ουδεμιάς αφορμής μας επετέθη αιφνιδιαστικώς ίνα μας υποδουλώσει.
Μαχόμεθα δια τας εστίας μας και τας οικογενείας μας και δια την ελευθερίαν μας.
Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του…
Εγγύς είναι η ημέρα καθ’ ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως. Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ’ υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας.
Ο Υποστράτηγος Χ.Κατσιμήτρος Ο δοιηκητής της VIII Μεραρχίας Ηπείρου
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί η ουσιαστική συμβολή στον αγώνα του ηρωικού αποσπάσματος του συνταγματάρχη Δαβάκη, που αμυνόμενος σθεναρά με λίγους στρατιώτες, με πενιχρά μέσα αλλά με μεγάλη αυτοθυσία, απέκρουσε τις αλλεπάλληλες επιθέσεις του εχθρού και έδωσε πολύτιμο χρόνο στον Ελληνικό στρατό να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί καταδιώκοντας τους εισβολείς πέρα από τα Αλβανικά σύνορα, στα ιστορικά χώματα της Βορείου Ηπείρου.

Ο Συνταγματάρχης Κωνσταντίνος Δαβάκης έφιππος
μπροστά στο στρατηγείο του αποσπάσματος Πίνδου στο Επταχώρι
Αέρα!!!
Κατά την αντεπίθεση της 1ης Νοεμβρίου, από το ηρωικό απόσπασμα Πίνδου επετεύχθη η ανακατάληψη της Γραμμής «Γύφτισσα – Οξυά» συνελήφθησαν τρείς Ιταλοί αξιωματικοί και διακόσιοι είκοσι δύο οπλίτες, και περιήλθαν στα ελληνικά τμήματα 140 άλογα και αρκετά εφόδια, αλλά εκεί άφησε την τελευταία του πνοή και ο πρώτος ‘Ελληνας αξιωματικός του πολέμου, ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος.
Στη δυτική Μακεδονία ο ελληνικός στρατός καταλαμβάνει στις 22 Νοεμβρίου την Κορυτσά, ενώ στον κεντρικό τομέα της βόρειας Πίνδου εξουδετερώνει μια ιταλική μεραρχία Αλπινιστών και στον παραλιακό τομέα, όπου οι Ιταλοί είχαν στην αρχή κατορθώσει να εισχωρήσουν σε μεγάλο βάθος, τους υποχρεώνει να εκκενώσουν την κοιλάδα του ποταμού Καλαμά. Στο τέλος του χρόνου οι Ιταλοί βρίσκονται απωθημένοι 60 χιλιόμετρα πέρα από τα ελληνικά σύνορα.
Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Ασύρματος την 22 Νοεμβρίου 1940.
‘Ελληνες στρατιώτες χορεύουν στο χιόνι, γύρω από ένα πυροβόλο
Από τους μεγάλους πανηγυρισμούς της Αθήνας,
για τις νίκες του ελληνικού στρατού εις βάρος
των Ιταλών εισβολέων
Η ιταλική αντεπίθεση που ξεκινά με την έναρξη του νέου έτους δεν έχει αποτέλεσμα. Ο ελληνικός στρατός θα μπει στο Πόγραδετς, στο Αργυρόκαστρο, στη Χιμάρα, στους Αγίους Σαράντα. Σε διάστημα έξι μηνών οι Ιταλοί υφίστανται βαριές ήττες. Δεκαέξι ελληνικές μεραρχίες ακινητοποιούν στην Αλβανία εικοσιεπτά ιταλικές με εξοπλισμό πολύ ανώτερο των ελληνικών.
Πρωτοσέλιδα εφημερίδων αναγγέλουν τις νίκες στη Πρεμετη,
στους ‘Αγιους Σαράντα, στο Αργυρόκαστρο
Το εξώφυλλο του περιοδικού LIFE, τεύχος της 16ης Δεκεμβρίου 1940
|
|
Φρόνημα, τέχνη, τραγούδι, όλες οι αρετές των Ελλήνων μπήκαν και κέρδισαν εκείνον τον πόλεμο.. |
ΒΡΑΧΟΣ said
Το χαστούκι στην Πίνδο, ποτέ τους δεν το ξέχασαν, οι «κεντρικές» δυνάμεις της Γηραιάς Ηπείρου…
Και ούτε πρόκειται…
Αλησμόνητο.
Ανεκτίμητο.
ΜΑΡΙΑ said
Ὁδηγός…
ΒΡΑΧΟΣ said
Καρφί…
Έχουμε δουλειά ακόμα…
ΜΑΡΙΑ said
Τό καλό, ἀργεῖ!!
Μέλια said
Πίνδος
Πάνω εκεί στης Πίνδου μας τις κορφές
που θαρρείς τ΄ αστέρια φιλούνε,
κάθε νύχτα λίγες αχνές μορφές
τα πηχτά σκοτάδια ερευνούν.
Της πατρίδας πάντα πιστοί φρουροί
τον εχθρό να ΄ρθεί καρτερούνε,
τον εχθρό που πίστευε πως μπορεί
στην Ελλάδα νικητής να μπεί.
Η νύχτα φεύγει, σβήνουν τ΄ αστέρια,
τ΄ αγρίμια πάνε να κρυφτούν,
μα του Δαβάκη μας τα ξεφτέρια
δεν θεν΄ να παν΄ ν΄ αναπαυθούν.
Εχθροί μιλούνια, -ντροπή αιώνια-
τ΄ άγια ΄μας σύνορα περνούν
και με ντουφέκια και με κανόνια
σίδερο και φωτιά σκορπούν.
Οι γενναίοι μας με τη λόγχη ορμούν,
τον εχθρό με λύσσα κτυπούνε,
είναι λίγοι μα τους πολλούς νικούν
κι από τη γη μας πέρα τους πετούν.
Εις την Πίνδο τραγουδούνε
του Δαβάκη τ΄ άξια παληκάρια
κι όλο δόξες αντηχούνε
τ΄ άλλα τα βουνά.
Την Ελλάδα μας υμνούνε
και τ΄ αντρειωμένα της βλαστάρια
που τον κάθε εχθρό νικούνε
σαν παντοτεινά.
ΜΑΡΙΑ said
Μέλια said
Στους Ήρωες της Πίνδου
Η δόξα που στολίζει
της Πίνδου τα βουνά,
λάμπει στον κόσμο πρώτη
σαν παράδειγμα παιδιά.
Γιατί ξέρουμε να ζούμε
στην Ελλάδα με τιμή,
και πεθαίνουμε και πάλι,
σαν η ώρα το καλεί.
Η τιμή για μας στολίδι
και η δόξα και η χαρά,
που με πίστη μας χαρίσαν
της γενιάς μας τα παιδιά.
Σ᾿ όσους έχουνε δοσμένη
τη ζωή τους τη γλυκιά,
δεν ξεχνούμε τη θυσία,
για μας ζούν παντοτινά.
Χαίρε γλυκιά πατρίδα,
χώμα ελληνικό.
Έπος του Μαραθώνα,
έπος αλβανικό.
Είν᾿ γραμμένο με το αίμα
σε κοιλάδες και βουνά,
δόξα και τιμή σ᾿ εκείνους,
χαίρε πάλι λευτεριά.
ΜΑΡΙΑ said
Πίνδος
Τῶν προγόνων βλαστοί, μ᾿ ἀτσαλένια κορμιὰ
τοῦ πολέμου περνώντας τὴ φρίκη,
τῆς καρδιᾶς μας τὴ φλόγα τὴ φέραμε μιὰ
ὡς ἐκεῖ ποὺ μᾶς πρόσμενε ἡ Νίκη.
Μὲ τὴ λόγχη χαράξαμε ἁδρὸ στὰ βουνὰ
τ᾿ ὄνομά μας -γαλάζιο λουλούδι-
νὰ τὸ πάρει ὡς τὰ πέρατα ὁ θρύλος ξανά,
στοὺς λαοὺς νὰ τὸ κάνει τραγούδι.
Προσταγὴ στὴ φυλή μας, σὰ νόμος βαριά,
τὸ παλιὸ ν᾿ ἀναστήσουμε θάμα.
Νἆναι αἰώνια σὲ τούτη τὴ γῆ ἡ Λευτεριά,
κάποιας μοίρας ὁρίζει τὸ τάμα.
Μάννα Ἑλλάδα, δική σου μιὰ σάλπιγγα ἠχεῖ,
λὲς ἀκόμα, στῆς Πίνδου μιὰ κόχη,
στοὺς λαοὺς νὰ θυμίζει, γεμάτο ψυχή,
τὸ τρανὸ ποὺ ξεστόμισες «Ὄχι».
ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΠΕΡΑΝΤΖΑΣ
ΜΑΡΙΑ said
Για μας παιχνίδι ο πόλεμος και το ντουφέκι γλέντι .
Τα βόλια που σφυρίζουνε δε σκιάζουν το λεβέντη .
Κι είναι χαρά , πατρίδα μου , για σε να πολεμήσω
Και τη ζωή που μου ‘δωσες να σου τη δώσω πίσω .
Ενας στρατός με μια καρδιά , σε μια φωνή θ’ ακούμε :
« Ελεύθεροι πεθαίνουμε και δούλοι εμείς δε ζούμε !»
Μέλια said
ΠΙΝΔΟΣ
Πάνω στην Πίνδο στης τιμής
τα μαρμαρένια αλώνια
πολέμησαν οι Έλληνες
με κρύο και με χιόνια.
Πολέμησαν για λευτεριά
του έθνους την περηφάνια
κι η δόξα τη στεφάνωσε
μ’ αμάραντα στεφάνια.
Πάνω στις Πίνδου τα βουνά
προτείνοντας τη λόγχη
είπε ο στρατός μας στον Εχθρό
«δεν θα περάσεις, όχι».
Γιώργης said
Ἀνατρίχιασα… καί κοιτάω τήν φωτογραφία τοῦ πατέρα μου…
ΜΑΡΙΑ said
Τά διδάσκονται αὐτά τώρα;;;;
Ἐγώ θυμᾶμαι ἕνα μῆνα πρίν τίς Ἐθνικές Ἑορτές,ὑπῆρχε ἀναβρασμός στό σχολεῖο.
ΜΑΡΙΑ said
Ἐγώ πάλι Γιώργη,ἀναρωτιέμαι τί θά σκέφτονται γιά μᾶς αὐτοί οἱ Ἥρωες…..
Γιώργης said
Δἐν σκέφτονται…., ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ…
Μέλια said
ΜΗΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΜΙΚΡΟ
Μην με βλέπετε μικρό
και θαρρείτε πως δεν ξέρω
τι σημαίνει η Ελλάδα
για εμάς όλους εδώ !
Μου ’χουν πει για το σαράντα,
πως ένα κρύο πρωινό
ζητήσαν να μας πάρουν
το άγιο χώμα που πατώ.
Ο παππούς τότε που λέτε
πήγε πάνω στα βουνά
να στηρίξει όπως λέει
το «ΟΧΙ» που είπε ο Μεταξάς.
Θέλω τώρα να φωνάξω
ένα μεγάλο ευχαριστώ
σε εσάς που πια δε ζείτε
για να ’μαι Έλληνας εγώ.
35ο Νηπιαγωγείο Περιστερίου
ΜΑΡΙΑ said
Ἐμεῖς πρέπει νά ντρεπόμαστε,ὄχι αὐτοί….
Μέλια said
Σωστή!!!!
ΜΑΡΙΑ said
Ἄς ξεπλύνουμε τήν ντροπή,λοιπόν….ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ!!
Γιώργης said
Ντρέπονται ΑΥΤΟΙ…, γιά λογαριασμό μας… καί ἴσως-ἴσως κάπου βαθειά μέσα τους ντρέπονται καί οἱ ἴδιοι…,
γιατί μέχρι τώρα κανείς μας δέν στάθηκε ἀντάξιός τους…
φωτεινη said
Γιωργηηηηηη.
εσυ το εκανες αυτο,ε;
Γιώργης said
Ναί μᾶλλον.., μετά τά δικά μου bold, κόλλησε τό πράγμα…
ΜΑΡΙΑ said
Τήν πάτησες Γιώργη,σ’ ἔπιασε ἡ δασκάλα!!!
Γιώργης said
Ἀλλά μᾶλλον πρόκειται καί γιά «κουσούρι» τῆς WordPress…
Μέλια said
Όχι μάλλον… σίγουρα.
Γιώργης said
Ὠχ-ὤχ-ὤωωωωχ….. 😳 😀
ΜΑΡΙΑ said
Εἶχε συμβεῖ καί στήν Ο αὐτό,θυμόσαστε;;;;
Γιώργης said
😉 Oh yes! 😉
ΜΑΡΙΑ said
Ὥχ δέν λές τίποτε,εἶναι νά μήν «τά πάρει» ἡ Φωτεινή….
Γιώργης said
Ὤωωωωώχ-ώχ-ώχ-ώωωωώχχχ….!!!!
Γιώργης said
…ξού ρέ…!
Γιώργης said
Βρά οὔστ…
ΜΑΡΙΑ said
Βέβαια τούς φίλους, τούς ἔχει στά ὥπα-ὥπα…..οἱ ἐχθροί ν’ ἀνησυχοῦν!!!
Γιώργης said
Μπά…., τζίφος!
Γιώργης said
😀 Ὤπα-ὤπα-ὤπα… 😀
ΜΑΡΙΑ said
Ποῦ πῆγε αὐτό τό κορίτσι;;
φωτεινη said
τι ωχ,ωχ,ωχ,…
τωρα ειναι αργα,
αγαπη μου γλυκεια.
λεει το τραγουδι.
Ζημιαρη…
φωτεινη said
και ασε κατα μερος τα κουσουρια της γουορντ πρες.
αφησες ανοικτο το μποοολντ..
Πετροβούβαλος said
Να το φτιάξω ή σας αρέσει έτσι1
Καλησπέρα στα βαμπίρια!
Γιώργης said
Ὄχι καλέ κυρία! Ἀλλοιῶς δέν θά ’βγαινε οὖτε τό δικό μου…
(…οὔστ βρέεέεεέ…)
ΜΑΡΙΑ said
Δέν μπορῶ ν’ ἀποφασίσω….
Καλησπέραααααααααααα…..
Πετροβούβαλος said
Μάστα, έμαθα και πως γίνεται… Δεν είναι ακριβώ bug, είναι συγκεκριμένος τρόπος σύνταξης του κώδικα!
antart22 said
Τι έγινε βρε παιδιά; Μια μαυρίζουμε, μια ασπρίζουμε, διαφήμιση λευκαντικού καταντήσαμε 😆
φωτεινη said
ουστ ,ουστ,
ναναι καλα ο Πετροβουβαλος…
γιατι αλλιως με τα ουστ Γιωργη,θατανε σαν το πασοκ και τις «λοιπες»
δημοκρατικες δυναμεις.
ολο φευγουν κι ολο εδω ειναι…
Γιώργης said
Οὐστ, ξε-οὔστ, αὐτοί χέστηκαν πέρσυ στό Σύνταγμα Φωτεινή καί ὄχι ἐμεῖς…
_ Ὀρντινάτσαααα…! (…τό διάολό μου μέσα!)
_ ΜΑΛΙΣΤΑ!
_(…σώπα ρέ, ἤρθε ἀμέσως!) Τσακίσου γρήγορα, δύο PILS HELLAS καί TSAKIRIS μέ ρίγανη στήν Γέφυρα γιά τόν
Πρῶτο… Τώωωραααα!
_ ΜΜΜΑΛΙΣΤΑΑΑ!!
_ …ἔχμμ!
φωτεινη said
ρουσφετολογιας το αναγνωσμα, Γιωργη;
ΜΑΡΙΑ said
Μά δέν τούς βλέπεις παιδί μου,φαΐ ὁ ἕνας…μπῦρες ὁ ἄλλος…τί νά πῶ;;;;
ΜΑΡΙΑ said
Εἶπα καί ‘γώ….θά χάση τό πάρτυ!!!
Ἐκεῖνος ὁ Τενεεῦς,ποῦ εἶναι;;;;
φωτεινη said
παντα σοβαρος ομως ε;
ειδες;
ΜΑΡΙΑ said
Ἔεεεε, τὄχει αὐτό!!!
φωτεινη said
σιγα μην πεσει στο επιπεδο μας. 🙂
ΜΑΡΙΑ said
Ἄν εἶναι ποτέ δυνατόν…. 😉
ΜΑΡΙΑ said
Μόνο ἐκεῖνος ὁ Anonym ἦταν καλαμπουρτζῆς…
φωτεινη said
πουναι κεινο το χρυσο παιδι…
το ευγενεστατο.
που μας προσκαλουσε για γλυκο,για παγωτο…
ΜΑΡΙΑ said
Εξαίρετο ὄντως καί μέ τρόπους….σεβαστικό παιδί!!
Πετροβούβαλος said
Άντε γειά μας και καλή μας όρεξη!
Πετροβούβαλος said
Πάλι πείνασα!
ΜΑΡΙΑ said
Μή χάσεις Πετροβούβαλε….
Γιώργης said
… 😎 😀 😎 …
φωτεινη said
και η ΝΕΔΑ ειναι αριστη.
την ξερεις;
http://www.nedabeer.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=19&Itemid=4
πλιιιζ Πετρο,καντηνε να φαινεται σαν την δικη σου.
Πετροβούβαλος said
Γιώργης said
🙄 …γκού-γκούχ-γκούχ…!!! 🙄
ΜΑΡΙΑ said
Γιατί βήχεις Γιώργη μου……..πνίγηκες;;;;;;;;;;;;
Γιώργης said
🙄 …«ρουσφετολογιας το αναγνωσμα, Γιωργη;»…, γκάχα-γκούχου…!!!
φωτεινη said
πετρο εισαι ενας θυσαυρος.
και συ Γιωργη ασε τα γκουχ-γκουχ..
γιατι δεν σε βλεπω καλα..
φωτεινη said
*Πετρο.
ναι βρε.
ρουσφετολογιας το αναγνωσμα.
τι νομιζεις;
τοσα χρονια πασοκισταν, εμαθα.
δεν ξαναπιανομαι κωτσος..
ΜΑΡΙΑ said
Μήν τήν φουντώνεις σοῦ λέω,θέλει νά γδάρη τούς πασοκιστάνους καί θά ἔχουμε παράπλευρες ἀπώλειες…..
Μήν πᾶς, ἀπό «φίλια πυρά»…
ΜΑΡΙΑ said
Ταυτόχρονα…μή χάσουμε!!!
Καληνῦχτα παιδιά,ὄνειρα γλυκά καί ὕπνο ἐλαφρύ νά ἔχετε.. 🙂 🙂 🙂
Μέλια said
Καληνύχτα Μαρία καλή ξεκούραση και καλό ξημέρωμα.
φωτεινη said
τελειωσα μια νεδα και μια πιλς,
και παω κι εγω για υπνο.
καληνυχτα Μαρι.
καληνυχτα παιδια.
Μέλια said
Καλό βράδυ Φωτεινή μου και όνειρα γλυκά.
Γιώργης said
Ma perché signiora Maestra? perché asciugato la mia gola?
φωτεινη said
tu, la tua gola non l hai assiugata,l hai..affogata.
nella pils. 😉
Γιώργης said
Buonnanotte signiora Maestra!
Καληνύχτα Μαράκι!
🙂
Πετροβούβαλος said
Καληνύχτα Μαρία και Φωτεινή! Και τώρα ήρθε η ώρα των βαμπιριών!
γιώργος ηράκλειο said
ποιος φωνάζει,,,,,,επαε είμαι,,,
αααα,, καληνύχτα Μαρια ,,καληνύχτα Φωτεινή.
κάλως έκανες τσε με φώναξες Βαμπιροτσιφ ,,να καληνυχτίσουμε τας κυρίας,,,,,είμεθα τσε τζέτλεμαν 🙂
Πετροβούβαλος said
Όχι παίζουμε…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΕΝΕΕΥΣ said
Στρατιώτης ΤΣΙΑΒΑΛΙΑΡΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ τοῦ Ίωάννου.Ὁ πρῶτος νεκρός ὁπλῖτης τοῦ ’40 (28 Ὀκτβρίου,05.00′).
ΑΘΑΝΑΤΟΣ !